Ισως να μην είναι από τα πλέον δημοφιλή βουνά της χώρας μας και γι’ αυτό λίγοι γνωρίζουν τι κρύβει το Καλλιφώνι (1.997 μ.), που ουσιαστικά μαζί με το Ζέμπι (1.526 μ.) αποτελούν το ανατολικό τμήμα του Ερύμανθου. Οι άγριες κορυφές διαφυλάττουν την ανέγγιχτη φυσική ομορφιά τους αλλά και την σημαντική ιστορία τους που ξεκινά ήδη από την εποχή των μύθων. Η περιοχή είναι εύκολα προσβάσιμη συνήθως από τα Καλάβρυτα. Από εκεί η κατάφυτη Κέρτεζη απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα και απλώνεται σε υψόμετρο 850 στην κοιλάδα και στις πλαγιές των Καλλιφωνίων Ορέων. Καταλήγοντας στα τελευταία σπίτια του χωριού εύκολα συνειδητοποιείς την προνομιακή θέση του οικισμού καθώς οι κατάφυτες πλαγιές από αγριοκαστανιές το κυκλώνουν από όλα τα σημεία του ορίζοντα, με τη θέα να φθάνει μέχρι τον Χελμό. Τα παλαιά κτίσματα δένουν με τα νεώτερα ενώ θα συναντήσετε και την προτομή του ήρωα του 1821 Αναγνώστη Στριφτόμπολα. Στο χωριό υπάρχουν άφθονα τρεχούμενα νερά ενώ αξίζει τον κόπο η βόλτα στο δάσος με τα πλατάνια, τις καστανιές, τις κρανιές και τις οξιές που βρίσκεται κοντά στην είσοδό του, και το διασχίζει ο Βουραϊκός.

Επιστρέφοντας στον κεντρικό δρόμο με νότια κατεύθυνση θα συναντήσετε ένα από τα πιο λαμπερά χωριά που πλέον ακολουθεί ράθυμους ρυθμούς, την Αροανία ή Σοπωτό. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται η Μονή Αγίων Θεοδώρων Αροανίας, θα πρέπει να ακολουθήσετε 2,7 χλμ. βατού δρόμου για να φτάσετε. Σε υψόμετρο 1.000 σε μια πλαγιά του όρους Ζέμπι, υπήρξε πνευματικό λίκνο αλλά και καταφύγιο για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ο κεντρικός ναός του μοναστηριού είναι βυζαντινού ρυθμού, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και το εκκλησάκι του Ιωάννου του Προδρόμου με το αγιογραφημένο τέμπλο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σαν κρυφό σχολειό επί Τουρκοκρατίας. Μετά την Αροανία ο δρόμος συναντά τον 111, ο οποίος ενώνει την Τρίπολη με την Πάτρα. Ακολουθώντας τον θα «πέσεις» πάνω στο αδιάφορο χωριό Νέος Πάος, το οποίο όμως κρύβει έναν θησαυρό, το παλιό χωριό Πάος, μέχρι το 1928 Σκούπι, του οποίου η τραχύτητα του εδάφους θυμίζει έντονα Μάνη. Αν έχετε χρόνο και όρεξη για εξερεύνηση, ανηφορίστε προς τον σχεδόν εγκαταλειμμένο οικισμό στην απότομη πλαγιά και θα νιώσετε τη γοητεία των πετρόκτιστων σπιτιών, θα θαυμάσετε τα ξύλινα χαγιάτια, τις βρύσες, εκτιμώντας έτσι τα έργα της λαϊκής αυθόρμητης αρχιτεκτονικής. Ξεχωρίζει το καμπαναριό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι οι κάτοικοι από το Σκούπι και τους γειτονικούς οικισμούς Δεχούνι και Βεσίνι τα εγκατέλειψαν το 1970 για να κατοικήσουν στο χωριό Νέος Πάος.