Το παλίμψηστο είναι μια περγαμηνή που έχει επαναχρησιμοποιηθεί, διότι κυρίως στον Μεσαίωνα ήταν αντικείμενο ακριβό και δυσεύρετο. Συχνά μοναχοί πάνω στις περγαμηνές – που είναι φτιαγμένες από δορές ζώων – έγραφαν προσευχές και θρησκευτικά κείμενα είτε ξύνοντας με ξυράφι, είτε τρίβοντας με σκόνη ελαφρόπετρας. Κάτι ανάλογο έκανε κι ο Ιωάννης Μύρωνας τον 13ο αιώνα στη μονή Αγίου Σάββα, κοντά στην Ιερουσαλήμ. Εσβησε το κείμενο που είχε γράψει άγνωστος λόγιος περί το 1000 στην Κωνσταντινούπολη, έκοψε τις 90 αρχικές σελίδες, περιέστρεψε τα φύλλα κατά 90 μοίρες και τα δίπλωσε στη μέση. Απέκτησε έτσι 177 σελίδες για να φτιάξει το προσευχητάρι του, το οποίο ήταν σε χρήση από το 1230 έως το 1830. Το 1846 για πρώτη φορά εντοπίστηκε πως υπήρχε κείμενο με μαθηματικό ενδιαφέρον κάτω από τις προσευχές, ενώ ότι πρόκειται για θεωρίες του Αρχιμήδη έγινε γνωστό το 1906.

Τελευταία Νέα