Στα 87 χρόνια ζωής του, ο θρυλικός Ατρόµητος Αθηνών µετρά δύο συγχωνεύσεις καταλυτικές για την πορεία του, µια πλειάδα ποδοσφαιριστών που αναδείχθηκαν από τα σπλάχνα της οµάδας και αρκετές σηµαντικές επιτυχίες.
«Φτερούγισµα στη δόξα» είναι ο τίτλος του βιβλίου στο οποίο καταγράφεται η ιστορία του Ατροµήτου.

Ο τίτλος που επέλεξε ο δηµοσιογράφος Παύλος Κατώνης για το συγκεκριµένο βιβλίο µόνο τυχαίος δεν είναι, δεδοµένης της δεύτερης ονοµασίας, Περιστέρι, που έχει επικρατήσει για την οµάδα των δυτικών προαστίων. Μια παρέα (Πέτας, Κολοµβούνης, Σταθόπουλος, Συνοδινός, Σταµατόπουλος και Γλυκοφρύδης) από την Πλατεία Βικτωρίας ίδρυσε το 1923 τον Ατρόµητο µε έδρα τη συγκεκριµένη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας.

Το 1932, η οµάδα – που δεν είχε µέλλον στην περιοχή λόγω της γειτνίασης µε τον Παναθηναϊκό – συγχωνεύθηκε µε την Ασπίδα Περιστερίου (ιδρύθηκε το 1925) για να προκύψει ο Ατρόµητος Περιστερίου.

Εβδοµήντα τρία χρόνια µετά, µια δεύτερη συγχώνευση «σηµάδεψε» την ιστορία του συλλόγου. Τον Μάιο του 2005, ο Ατρόµητος ήταν στη Γ’ Εθνική µε πολλά προβλήµατα και το φάσµα της διάλυσης (µε την πτώση στη Δ’ Εθνική) να πλανάται πάνω από το Περιστέρι. Τότε ο Γιώργος Σπανός (νυν πρόεδρος) προχώρησε στη συγχώνευση της Χαλκηδόνας (οµάδα πρότυπο στην Α’ Εθνική εκείνη την εποχή) µε τον Ατρόµητο.

Οπότε η οµάδα του Περιστερίου επανήλθε στα σαλόνια της µεγάλης κατηγορίας.

Η «χρυσή» 10ετία για τον Ατρόµητο είναι αυτή του ‘70. Την περίοδο 1971-72 η οµάδα κατάκτησε για πρώτη φορά την άνοδό της στην Α’ εθνική κατηγορία. Το Περιστέρι εξασφάλισε το εισιτήριο της ανόδου στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν, όταν µε γκολ του Γιώργου Στολίγκα νίκησε 1-0 στο Ρουφ.

«Μόλις φτάσαµε στο ύψος της Λένορµαν, τα χάσαµε.

Ο κόσµος µάς πήρε στους ώµους και µας µετέφερε στην Πλατεία Δηµαρχείου, στην Ευαγγελίστρια.

Εγινε χαµός», θυµάται χαρακτηριστικά ο Στολίγκας για τα όσα συνέβησαν εκείνο το απόγευµα του Ιούνη του 1972.

Παρά τις προσπάθειές της στη µεγάλη κατηγορία, η οµάδα δεν κατάφερε να κρατηθεί και την επόµενη χρονιά (1972- 73) υποβιβάσθηκε για να «ανέβει» και πάλι στο τέλος της περιόδου 1973-74. Η τελευταία σεζόν (πριν από το 2005) που ο Ατρόµητος αγωνίσθηκε στα µεγάλα σαλόνια ήταν το 1980-81. Σε αυτή τη 10ετία, τη φανέλα της οµάδας του Περιστερίου φόρεσαν σπουδαίες µορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου: Ράµφος, Στολίγκας, Κώστας και Σταύρος Μισαηλίδης, Κότσαλος, Μπεργελές, Τσιβγούλης, Στέλιος Κωνσταντινίδης, Παντελίδης, Τάµπρατζης και άλλοι.

Από το καλοκαίρι του 1981 αρχίζει η µαύρη περίοδος για τον Ατρόµητο µέχρι την επάνοδο της οµάδας στα µεγάλα σαλόνια το 2005. Κορυφαία στιγµή στην ποδοσφαιρική ιστορία της οµάδας είναι η συµµετοχή της στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ την περίοδο 2006-2007. Ηταν όµως άτυχη αφού βρέθηκε αντίπαλη µιας από τις καλύτερες οµάδες της πριµέρα ντιβιζιόν, της Σεβίλλης. Το πρώτο µατς (στη Ριζούπολη) έληξε µε νίκη των Σεβιγιάνων µε 2-1 (το γκολ της ελληνικής οµάδας ο Κορακάκης), ενώ στο επαναληπτικό παιχνίδι οι Ισπανοί επιβλήθηκαν 4-0.

Ενα κοµµάτι της σύγχρονης ιστορίας του Ατροµήτου είναι οι οργανωµένοι οπαδοί του, οι «Fentagin». Η ιστορία των οποίων άρχισε το 1972.

ΟΡΟΣΗΜΟ

Από την Πλατεία Βικτωρίας, το 1932 ο Ατρόµητος έγινε ένα µε το Περιστέρι µετά τη συγχώνευση µε την τοπική Ασπίδα