Ενα «Ασυλο» για συλλέκτες

Με ένα μικρό σκάλωμα ανοίγει η φθαρμένη ξύλινη πόρτα και το 45άρι του αμερικάνικου τζουκ μποξ του 1954 παίζει το «Μπροστά στο πλουσιόσπιτο» του Καζαντζίδη. Μόλις μπήκες στο «Ασυλο». Ενα από τα τελευταία αυθεντικά λαϊκά μαγαζιά στην είσοδο της Ευαγγελίστριας, όπου μπορείς να ακούς για ώρες συλλεκτικούς δίσκους 45 στροφών. Ραδιόφωνα αντίκες, παλιά ζύγια που κρέμονται από το ταβάνι γεμάτα φρούτα, τσίγγινα ποτήρια του κρασιού, λάμπες θυέλλης και εξώφυλλα δίσκων παρεμβάλλονται ανάμεσα στις δεκάδες φωτογραφίες και αυτόγραφα της Μελίνας Μερκούρη, του Τσιτσάνη και του Καζαντζίδη. Η ταβέρνα που λειτουργεί από το 1980 πήρε το όνομα της «όταν μια νύχτα, πριν από τρεις δεκαετίες, οι θαμώνες της “προστάτευσαν” από το κυνηγητό της Χωροφυλακής έναν φουκαρά που χρωστούσε στο Δημόσιο», μας λέει ο ιδιοκτήτης Δημήτρης Γάκης. Ο «δραπέτης» με χρέος μερικές χιλιάδες δραχμές κρύφτηκε πάνω σ΄ ένα δέντρο και μόλις έφυγαν οι αστυνομικοί ένας από την παρέα της ταβέρνας έγραψε στον τοίχο τη λέξη «Ασυλο» με μπογιά και από τότε το όνομα δεν σβήστηκε ποτέ.