Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΤΙΜΙΤΕΡ ΓΚΟΤΣΕΦ, «ΠΕΡΣΕΣ»,

ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΓΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΑΚΗ

ΠΡΑΚΤΙΚΗ. ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ

ΤΟΥ, ΠΡΙΝ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ,

ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, ΑΝ

ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

H μακρόχρονη παράδοση των παραστάσεων αρχαίου δράματος του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο ανεβάζει τον πήχυ των απαιτήσεων. Κατασταλαγμένες, ανήσυχες ή θεαματικές, δημιουργούν κάθε χρόνο έναν πόλο συζητήσεων, προικισμένες με το προνόμιο της εμπιστοσύνης του κοινού. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής, Γιάννης Χουβαρδάς, προσκάλεσε φέτος έναν αιρετικό σκηνοθέτη, τον Ντίμιτερ Γκότσεφ, για να ανεβάσει τους «Πέρσες» του Αισχύλου με έναν δυναμικό θίασο.

Η καθοριστική παρέμβασή του στο έργο χαρακτηρίζεται ως «διασκευή». Αποδομήσεις κειμένου, εικονικά και λεκτικά παραθέματα, αλλαγή φύλου του Χορού, από ανδρικό σε γυναικείο, προσθήκη καινούργιου προσώπου, σύγχρονες φόρμες, δημιουργούν ένα «πατς γουορκ», εγκαθιδρύοντας ένα εκσυγχρονιστικό μείγμα. Το αν πρόκειται για «ποιητική» ερμηνεία, ή αυθαίρετες σκηνικές λύσεις θα φανεί στην Επίδαυρο.

Πάντως ο βουλγαρικής καταγωγής σκηνοθέτης, που ξεκίνησε για κτηνίατρος, αλλά έκανε εντυπωσιακή καριέρα στο γερμανικό θέατρο, έχει από χρόνια ανοίξει εποικοδομητικό διάλογο με το αρχαίο δράμα. Παλαιότερα ανέβασε τους «Πέρσες» στο Deutshes Τheater του Βερολίνου, παράσταση που χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη της χρονιάς για το γερμανόφωνο θέατρο το 2006.

«Η Επίδαυρος είναι ιερός τόπος κι έχει χτιστεί για τους ηθοποιούς. Όλη η δραματουργία και η αρχιτεκτονική έχουν δεχτεί την επιρροή της. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου θαύμαζα την Επίδαυρο από φωτογραφίες. Πριν από 15 χρόνια είχα την ευκαιρία να την επισκεφθώ. Τώρα, πραγματοποιώντας επί μία εβδομάδα πρόβες στον χώρο, τελικά πέταξα το concept που είχα στο Βερολίνο. Ο Χορός ήταν μία γυναίκα και ο αγγελιαφόρος ένας άνδρας. Εδώ αντικαταστήθηκαν αντίστοιχα από 7 γυναίκες και 7 άνδρες. Αυτά είναι τα καινούργια στοιχεία κι έχω εμβαθύνει στο κείμενο».

Αλλάζοντας τον ανδρικό Χορό σε γυναικείο, μήπως επεμβαίνετε εξ αρχής στη δομή της τραγωδίας,μετατρέποντας τους «Πέρσες»,σε «Περσίδες»;

Οι «Πέρσες» είναι ο τίτλος του έργου, που έχει έναν ανδρικό Χορό, ηττημένων. Στη δική μας εκδοχή, έχουμε στο κέντρο τους ηττημένους, που είναι γυναικείος χορός- οι γυναίκες έχουν μια πιο ευαίσθητη σχέση με τον πόλεμο, οι άντρες είναι στον πόλεμο. Μετά έρχεται ένας άλλος Χορός, μέσω του αγγελιαφόρου και γίνεται μια άλλη μάζα ηττημένων. Απέναντι στην εξουσία έχουμε τα θύματα της εξουσίας. Από την αρχαιότητα έως σήμερα, έχουν μεσολαβήσει απογοήτευση, απαισιοδοξία, διαψεύσεις. Αυτά τα καινούργια στοιχεία λαμβάνει υπόψη της η παράσταση. Το θέατρο δεν είναι μουσείο. Η σωματικότητα των ηθοποιών είναι το θεμέλιο της παράστασης που είναι σύγχρονη, όχι πάντως λόγω της όψης ή άλλων εκσυγχρονισμών και εμβόλιμων στοιχείων.

Γιατί προστέθηκε ένα καινούργιο πρόσωπο να σχολιάζει τα δρώμενα;Δεν αρκούσε το κείμενο; Στο θέατρο δεν μπορούμε να επαναλαμβάνουμε και να επαναλαμβανόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αρκεί το κείμενο του Αισχύλου. Κι ούτε είναι προσβολή. Αντίθετα, είναι σεβασμός. Αισθάνομαι ότι με προκαλεί να εμβαθύνω. Η παράσταση είναι διασκευή των «Περσών», όπως κάθε θεατρική παράσταση είναι μια νέα εκδοχή, μια διασκευή. Το ζητούμενο είναι να βρεις την ποίηση που υπάρχει, ώστε να συναντηθεί με μεγάλη ένταση η παράσταση με το κείμενο. Και παρ΄ ότι το κάνω δεύτερη φορά, ανακαλύπτω πόσο σπουδαίο είναι, τι μέτρο έχει αυτή η γλώσσα. Το κείμενο δεν άλλαξε. Η εμβόλιμη φιγούρα είναι αναγκαία, στη συγκεκριμένη παράσταση. Μια φιγούρα που δεν σωπαίνει. Θέτει τα ερωτήματα. Σχολιάζει το σύστημα, το ψέμα, τους ηττημένους, τα θύματα. Επιτίθεται, εισβάλλει στο σύστημα της Άτοσσας και του Ξέρξη. Έχει μιαν άλλη επίγνωση για τη δράση, που τη φωτίζει διαφορετικά. Όχι με επιπλέον κείμενα, αλλά παίρνοντας από το υπάρχον του Χορού, συν ένα απόσπασμα από τον «Φιλοκτήτη» του Χάινερ Μίλερ, στο τέλος. Αυτό δεν γίνεται γιατί θέλουμε να είμαστε πιο έξυπνοι από τον Αισχύλο. Είναι ένας ριζοσπαστικός, οξύς τρόπος, μια πρόσβαση σ΄ αυτόν τον αρχαίο, αιώνιο κόσμο.

info

Οι «Πέρσες», του Εθνικού Θεάτρου, θα παρουσιασθούν στις 31 Ιουλίου και την 1η Αυγούστου στην Επίδαυρο (τηλ. 210

3272.000, http//www. greekfestival.gr.

Εισιτήρια: 50, 40, 30, 20, 10 ευρώ