Πρόκειται για μιαν ανθολογία γαλλικών ποιημάτων, την οποία εξέδωσε προσφάτως ο Κέδρος. Το φάσμα είναι εξαιρετικά ευρύ. Συνυπάρχουν αντιπροσωπευτικά δείγματα διαφορετικών σχολών υφολογικής ανάπτυξης και τεχνικής από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα. Στο «Παράρτημα» αποθησαυρίζονται, επίσης, τέσσερα ποιήματα- τραγούδια του πασίγνωστου chansonnier Georges Βrassens. Όλα αυτά τα έργα, 53 τον αριθμό, συγκλίνουν ως προς έναν και μόνο θεματικό δείκτη, αυτόν του τελικού, τραγικού ή μη «αποχαιρετισμού». Την ευθύνη της επιλογής και της μεταγλώττισης, η οποία σημειωτέον είναι αφιερωμένη «στη σκιά του L o Ferr (1916-1913)», φέρει ο ποιητής και κριτικός θεάτρου Γιάννης Βαρβέρης. Ο δε τίτλος της αποτελεί δάνειο του πρώτου ημιστιχίου από τον τελευταίο στίχο των καβαφικών «Φωνών». Συγκρατώ ότι εκτιμήθηκε ήδη δεόντως κι αυτή η προσφορά του ρηξικέλευθου μεταφραστή, ο οποίος έχει επίσης κυκλοφορήσει άλλα δεκαέξι βιβλία καθ΄ όλα ευθύβολων μεταγραφών στα νέα ελληνικά από τις δύο κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και τα αρχαία ελληνικά. Ο αλλότριος στίχος ηχεί πράγματι εντελώς δικός μας, ενώ η γλώσσα τού δομικά αυστηρού και απαιτητικού πρωτοτύπου έχει αναχθεί καταλλήλως σε μια φίλια κειμενοχώρα. Το μεταφραστικό διακύβευμα υποδηλώνεται χωρίς να κατατρύχει ή να απειλεί ανά πάσα στιγμή το τελικό αναγνωστικό αποτέλεσμα. Από την άποψη αυτή το Σα μουσική, την νύχτα αποτελεί ένα εγχειρίδιο πρακτικής προσαρμογής και πρόσφορης προβολής του ξένου ρήματος στην επικράτεια, την οποία περιδιάβασε τόσο σχολαστικά, μεταξύ άλλων, ένας Κώστας Καρυωτάκης.