Πολύχρωμοι άνθρωποι, πολύχρωμα κτίρια, πολύχρωμες ζωές. Η Ινδία και η Ευρώπη, η φτώχεια κι ο νεοπλουτισμός, το μπανάλ και το μοντέρνο, όλα είναι εδώ. Κάτω από τον μουντό ουρανό του Ανατολικού Λονδίνου και την γειτονιά της Βrick Lane.
Αραβικές επιγραφές, μυρωδιά από spring rolls και πίτα με σκόρδο, τούβλινα κτίρια, πολύχρωμα γκράφιτι, χαμαιτυπεία, ινδικές μουσικές, ινδικές πουκαμίσες που ανεμίζουν έξω από τα μαγαζιά. Εικόνες Βollywood εκτυλίσσονται στην πλακόστρωτη οδό της Βrick Lane και στους υγρούς δρόμους τριγύρω της όπου έδρασε ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Δεν ήταν ο μοναδικός κακοποιός που σύχναζε εδώ, αφού η συνοικία ήταν κακόφημη τους τελευταίους αιώνες!

Δεν είναι έτσι τα πράγματα σήμερα, αφού- όπως συμβαίνει συνήθως στις μητροπόλεις του κόσμου- το κακόφημο με το in αλλάζουν θέσεις διαρκώς.

Η μισή Βrick Lane παραμένει συνοικία μεταναστών: ονομάζεται Βanglatown και τις δύο τελευταίες δεκαετίες φιλοξενεί κυρίως ανθρώπους από το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν, ωστόσο το πέρασμα των προηγούμενων πολιτισμών είναι εμφανές σε κάθε γωνιά του δρόμου.

Οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν εδώ ήταν οι Γάλλοι Ουγενότοι μετανάστες τον 18ο αιώνα οι οποίοι έμειναν στα τούβλινα κτίρια του πλακόστρωτου δρόμου: ζούσαν στα ισόγεια και στις σοφίτες με τα μικρά παράθυρα, παρέα με τα καναρίνια που έφεραν μαζί τους. Εκεί είχαν στήσει και τα εργαστήρια όπου ύφαιναν μετάξι σε αργαλειούς. Οι Γάλλοι ορθοπόδησαν σιγά σιγά, ενσωματώθηκαν στην κοινωνία του Λονδίνου, αναμείχθηκαν με τις άλλες φυλές και έφυγαν από τη φτωχογειτονιά. Τη θέση τους πήραν Ιρλανδοί και Εβραίοι μετανάστες, οι οποίοι συνέχισαν να λειτουργούν τα εργαστήρια στις σοφίτες μέχρι να ορθοποδήσουν κι αυτοί και να φύγουν προς το εσωτερικό του Λονδίνου ή την πατρίδα τους. Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος ή καλύτερα η μία πλευρά του δρόμου, αφού περπατώντας στην άλλη μισή βρίσκεσαι αυτομάτως στην… Ευρώπη: ατελιέ, γκαλερί τέχνης, καταστήματα με ρούχα, δίσκους μουσικής, αντικείμενα για το σπίτι και ντιζάιν έπιπλα, καφέ και εστιατόρια συμβάλλουν στην ανάπτυξη της περιοχής που γίνεται τα τελευταία χρόνια. Είναι τόσο μεγάλη ώστε οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη και κάνουν τους νέους καλλιτέχνες που ήρθαν εδώ πρώτοι για να γλιτώσουν τα υψηλά ενοίκια του City, να δυσανασχετούν.