Ο Τομ Μέιν πιστεύει ότι η αρχιτεκτονική πρέπει να εκφράζει την αντίσταση στο κατεστημένο
«Έχω παλέψει άγρια για την αυτονομία της αρχιτεκτονικής. Είναι ένα παθητικό, αδύναμο επάγγελμα, στο οποίο οι άνθρωποι εκτελούν απλώς υπηρεσίες. Αν θέλεις μπλε πόρτα, θα πάρεις μπλε πόρτα. Η αρχιτεκτονική που έχει να επιδείξει κάτι το αυθεντικό, αντιπροσωπεύει την αντίσταση. Και η αντίσταση είναι καλό πράγμα», πιστεύει ο Τομ Μέιν, ο αρχιτέκτονας που ζει κι εργάζεται στο Λος Άντζελες και απέκτησε τη φήμη του αλαζόνα, πεισματάρη δημιουργού, που δεν υποχωρεί στις απόψεις του και δεν λέει στους πελάτες του αυτό που θα ήθελαν να ακούσουν.

«Όταν ήμουν νέος είχα δηλητηριαστεί με την ιδέα της αυτονομίας κι έβλεπα την αρχιτεκτονική σαν κάτι που μπορούσε να εναντιωθεί στο κατεστημένο», είπε στους «Νew Υork Τimes». Το «κακό παιδί της αρχιτεκτονικής» όπως τον αποκαλούν οι συμπατριώτες του από τότε που έπιασε από τον γιακά έναν πελάτη του και τον σήκωσε ψηλά, πριν από είκοσι πέντε χρόνια, το 2005 έγινε μέλος της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ελίτ. Έλαβε την ανώτατη διάκριση που ονειρεύεται κάθε αρχιτέκτονας: το βραβείο Πρίτζκερ. Και, σύμφωνα με την κρίση της επιτροπής, «η αρχιτεκτονική προσέγγιση και η φιλοσοφία του Μέιν απέχουν από τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό, τις ασιατικές επιρροές και την αμερικανική κληρονομιά του 20ού αιώνα.

Επεδίωκε πάντα τη δική του, πρωτότυπη αρχιτεκτονική».

Τα έργα του Μέιν βασίζονται στην αντίφαση, τη διαμάχη και την αλλαγή. Με κάθε έργο- όπως το νέο Καπιτώλιο της Αλάσκας, το νέο ακαδημαϊκό κτίριο της «Cooper Union» στο Μανχάταν, τις αναπλάσεις των κτιρίων στο Λος Άντζελες, μέχρι τα πιο πρόσφατα, όπως το Ομοσπονδιακό Κτίριο του Σαν Φρανσίσκο, το δικαστήριο του Όρεγκον, τις δορυφορικές εγκαταστάσεις της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας έξω από την Ουάσιγκτον- επιδιώκει να υπερβεί τα δεσμά της παραδοσιακής

ΙΝFΟ

Ο Τομ Μέιν μιλάει στο Μegaron Ρlus, την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου στις 19.00,

στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας, τηλ.

210-7282.000).

Είσοδος με δελτία προτεραιότητας (διανομή από 18.00).

φόρμας. Σκοπός των έργων του είναι να απορροφήσουν τον πολιτισμό για τον οποίο κατασκευάστηκαν. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία της τυπικής αρχιτεκτονικής.

«Τα πράγματα στις ημέρες μας αλλάζουν ραγδαία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πόλεμοι έχουν αλλάξει μορφή, οι αντιπαραθέσεις είναι διαφορετικές. Χρειάζεται να είσαι ευέλικτος. Το ίδιο πρέπει να κάνει και η αρχιτεκτονική. Η προηγούμενη γενιά, οι αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα- όπως οι Μις Βαν ντε Ρόε, Λε Κορμπιζιέ, Άλβαρ Άαλτο- ανέπτυξαν αυτό το μοντέρνο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο και πέρασαν τη ζωή τους με παραλλαγές πάνω στο ίδιο θέμα. Όμως αυτό το μοντέλο δεν ισχύει πια ούτε είναι επαρκές», λέει ο 63χρονος εικονοκλάστης αρχιτέκτονας.

Το 1972, μαζί με τον φίλο του Μάικλ Ροτόντι, ίδρυσαν στο Λος Άντζελες το αρχιτεκτονικό γραφείο Μorphosis (με έμπνευση από την ελληνική λέξη Μεταμόρφωση), που έγινε συνώνυμο της «απελευθερωτικής» αρχιτεκτονικής.

«Προτιμώ όσους θέτουν ερωτήσεις»


«Όταν είμαι στην τάξη με τους φοιτητές μου, στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, κρατάω μια κούπα και τους λέω να την ξανασχεδιάζουν», λέει ο Τομ Μέιν. «Οι περισσότεροι δουλεύουν νέο σχήμα. Λίγοι κάνουν ερωτήσεις, όπως: Πόσες τέτοιες κούπες είναι απαραίτητες κάθε χρόνο;

Πόσες φορές θα χρησιμοποιηθεί καθεμιά; Πόσο γρήγορα θα αποσυντεθούν; Στην κατεύθυνση των ερωτήσεων κινούμαι τώρα πια. Προτιμώ όσους θέτουν τέτοιες ερωτήσεις. Γιατί αυτή είναι η φύση μου: να κάνω ερωτήσεις. Όλοι ξεκινάμε ως αρχιτέκτονες της φόρμας. Και ο κόσμος πιστεύει ότι η αρχιτεκτονική είναι σχήμα και λεξιλόγιο. Δεν είναι μόνο αυτό. Η αρχιτεκτονική σήμερα έχει να κάνει με τον τρόπο που διαρθρώνεις τις ερωτήσεις σου.

Και το έργο σου δείχνει σε ποιες από αυτές επιλέγεις να απαντήσεις».