Φυτά


Κάθε μέρα ανακοινώνεται ότι οι κουκουλοφόροι (για τον φόβο μιας μελλοντικής αντεκδίκησης)

αδιάφθοροι (κι αυτοί!)

φύλακες της Πολιτείας ξεριζώνουν με διονυσιακή μανία τα δενδρύλλια του χασίς, καθώς τα πιπεράτα ανέκδοτα δίνουν και παίρνουν στην επικράτεια. Ούτε τη μυρωδιά τους δεν ξέρω, όπως είπε κάποτε ένας μεγάλος συνθέτης σε μια συνέντευξή του, αλλά μ΄ ενοχλεί κιόλας αυτή η βάρβαρη καταστροφή της πρασινάδας.

Τα φύλλα του χασισόδενδρου είναι εξαίσια. Τα έχω δει σε γλάστρες. Εκείνο το σχήμα τους, σαν πριόνι, είναι έξοχο. Δεν τα έχω δει ανθισμένα και δεν ξέρω αν μυρίζουν.

Μακάρι να μυρίζουν σαν τη νυχτερινή γαρδένια ή σαν το γιασεμί. Στην εγκυκλοπαίδεια που κοίταξα δεν γράφει κάτι σχετικό.

Μιλάει όμως για τις ολέθριες «ψυχολογικές αντιδράσεις και διαταραχές». Αυτά υπάρχουν και χωρίς να καπνίζει κανείς. Μιλάει ακόμη για νευρικά γέλια που προκαλεί η χρήση του, κάτι που απεχθάνονται όλοι.

Γίνεσαι νούμερο. Αν όμως σε πιάσει η ευθυμία και η ευφορία (αυτό κυρίως)

τότε ξεχνάς όλα τα δυσώδη του βίου και όλες τις αθλιότητες των ανθρώπων. Αυτή την ευφορία ζητάμε και καταφεύγουμε στα πρακτικά καταπλάσματα. Αυτό μας χρειάζεται. Η ευφορία. Τη γυρεύουμε και την κυνηγάμε μικροί και μεγάλοι. Να ξεφύγουμε. Να νομίζουμε, έστω για λίγο, ότι τίποτε δυσάρεστο δεν συμβαίνει. Ότι όσα τραβάμε είναι περαστικά κι ας μας έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα.

Τελευταία Νέα