Μετακενώσεις ταλέντου


Η αγάπη του ποιητή Γιάννη Βαρβέρη για τη γαλλική ποίηση και για το γαλλικό «ποιητικής εμπνεύσεως» τραγούδι των Γάλλων σανσονιέ είναι ομολογημένη. Και πώς αλλιώς; Χωρίς αγάπη σπινθήρας ερωτικής έλξης δεν παράγεται και χωρίς εμμονές αγάπης, χωρίς μανική αφοσίωση ο σπινθήρας δεν εκπυρσοκροτεί. Ο Βαρβέρης μεταφράζει συχνά Γάλλους ποιητές και έχει αφιερώσει ώρες μεταφραστικής μετακένωσης στους Γάλλους σανσονιέ και ιδίως στον ιδιοφυή Λεό Φερέ. Τώρα μας προικίζει με μια ανθολογία επιλεκτικών του προτιμήσεων από τη γαλλική ποιητική διαχρονία με θέμα των ποιημάτων τη μεγάλη, οριστική, αναπόφευκτη, μοιραία αναχώρηση. Ο τρόπος που οι ποιητές προσεγγίζουν τον θάνατο, άλλοτε η προσδοκία παραδείσου, άλλοτε το χάος, άλλοτε η λύτρωση από τα δεινά (ατομικά ή κοινωνικά), άλλοτε ο οίστρος της αυτανάφλεξης, είναι ένα από δύο- τρία μεγάλα μοτίβα θεμάτων της παγκόσμιας ποίησης. Ο Βαρβέρης ανθολογεί ποιητές από την εποχή της Αρκαδίας και της Πλειάδος ώς τις παρυφές του 20ού αιώνα. Μιαν εποχή που πέρα από το θέμα κυριαρχεί το στυλ, η φόρμα, κυρίως η κλειστή, το σονέτο ειδικότερα, η μπαλάντα κ.λπ. Έτσι πέρα από την ψυχική διάθεση που ωθεί τον μεταφραστή να επιλέγει από τη θεματική του θανάτου, είναι και η φιλοδοξία του τεχνίτη να παλέψει με προβλήματα φόρμας και μάλιστα φόρμας που πηγάζει από έναν ορισμένο κώδικα κοινωνικής χειρονομίας και συμπεριφοράς.

Οι μεταφράσεις λάμπουν από ποιητική ευφορία, ταλέντο και γενναιοδωρία, αφού ο ποιητής Βαρβέρης και η απαισιόδοξη ειρωνεία του δανείζουν πεδίο βάθους στους Γάλλους μεταφραζόμενους ποιητές.

Τελευταία Νέα