Από τα 19 του χρόνια, ο Γκιστάβ Φλομπέρ έως τα 60 έδειξε μιαν απαράμιλλη εμμονή οργάνωσης αυτού του πολυπρισματικού, ενίοτε σιβυλλικού του έργου, στο οποίο ο καθένας από μας μπορεί να βρει σκοτεινές ή κατάφωτες πλευρές του εαυτού του.

Όταν διάβασε το χειρόγραφο μιας πρώιμης μορφής, το 1849, σε δύο επιστήθιους φίλους, του είπαν να το πετάξει αμέσως στο τζάκι που έκαιγε την ώρα εκείνη δίπλα τους. Ευτυχώς εκείνος δεν τους άκουσε. Προβλημάτισε στη συνέχεια όσα λίγα την κριτική. Από τότε που δημοσιεύτηκαν τα πιλοτικά αποσπάσματά του, το 1856, έως τις ημέρες μας, εντυπωσίασε και δίχασε τους ειδικούς, για να θεωρηθεί τελικά αριστούργημα του ύστερου ρομαντισμού. Όσο το διαβάζω με προσοχή τόσο αντιλαμβάνομαι πληρέστερα το παρελθόν και το παρόν των ιδεών και των πολλαπλών συμφραζομένων τους, που μας διαμόρφωσαν σε ό,τι (νομίζουμε ότι) είμαστε τώρα. Ο εγνωσμένων μυθοπλαστικών και μεταφραστικών δεξιοτήτων Γιώργος Ξενάριος μάς προτείνει, με τη συνδρομή των Εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα, μια νέα του εκδοχή στη γλώσσα μας, ικανή να παραβληθεί με την άλλη, την αρκετά παλαιότερη του Κώστα Βάρναλη, την οποία μας γνώρισε ευρύτερα ο «Ηριδανός», το 1977.

Ο Γιώργος Βέης είναι ποιητής

Τελευταία Νέα