ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ

Οι δόσεις της αδιαφορίας

Τρεις μαθητές πέτυχαν πέρσι την εισαγωγή τους σε ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο Σταμάτης Χ. σπουδάζει στο Πολυτεχνείο της Πάτρας, η Χριστίνα Κ. στη Σχολή Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και ο Κώστας Χ. στα ΑΤΕΙ Οδοντοτεχνιτών. Ποιο στοιχείο διακρίνει αυτούς τους τρεις μαθητές; Προέρχονται από τις θεραπευτικές κοινότητες (Στροφή, Διάβαση, Νόστος, Ατραπός, Εν Δράσει, Παρέμβαση, Εξάντας). Το σχολικό έτος 20052006 είκοσι οχτώ μαθητές των θεραπευτικών κοινοτήτων πέτυχαν στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου και του Λυκείου.

Το ποσοστό επιτυχίας ήταν 100%.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του Μεταβατικού Σχολείου της Στροφής, ενός καθιερωμένου φορέα παροχής εκπαίδευσης στο ΚΕΘΕΑ, έρχεται σε πολύ δύσκολες ώρες για τη φετινή αλλά και τη σε βάθος χρόνου λειτουργία του συγκεκριμένου σχολείου που παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες εκπαίδευσης σε χρήστες ουσιών στη διαδικασία της απεξάρτησης. Η δεκάχρονη λειτουργία του σχολείου της Στροφής απειλείται άμεσα από την αδυναμία του ΚΕΘΕΑ να προσλάβει εκπαιδευτικούς στο Μεταβατικό Σχολείο. Παράλληλα, έχει διακοπεί η λειτουργία των καλλιτεχνικών ομάδων (θέατρο, μουσική, φωτογραφία, εργαστήρι πολυμέσων) που πλαισιώνουν το σχολείο και την κοινότητα. Κι όμως, οι ομάδες αυτές είναι καθοριστικές για την ουσιαστική επανένταξη των μελών, αφού στηρίζουν την απεξάρτηση, την απόκτηση δεξιοτήτων και την επαγγελματική αποκατάστασή

Μια πολύ ουσιαστική παροχή στη γενικότερη πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών βαδίζει ταχύτατα προς το τέλος της

τους. Αποτελούν μάλιστα και τον μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας της Στροφής με την κοινωνία, μέσα από τις εκδηλώσεις που προβάλλουν το έργο των παιδιών αλλά και τις αρχές και τις αξίες της θεραπευτικής κοινότητας.

Δυστυχώς, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη Στροφή. Κλειστό παραμένει το Εξειδικευμένο Κέντρο Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης για μέλη και αποφοίτους θεραπευτικών προγραμμάτων, ενώ υπολειτουργεί το Εναλλακτικό Σχολείο Ενηλίκων στη Λάρισα που υπάγεται στην κοινότητα της Εξόδου. Τα δεκαεπτά συνολικά θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ δεν μπορούν να προσλάβουν εκπαιδευτικούς και επιμορφωτές για τα προγράμματα εκπαίδευσης. Μια πολύ ουσιαστική παροχή στη γενικότερη πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών βαδίζει ταχύτατα προς το τέλος της. Μελαγχολία γεννάει η σιωπή που καλύπτει αυτή την εξέλιξη. Καμία αναφορά δεν γίνεται στους ίδιους τους εργαζομένους στις κοινότητες που δίνουν περίσσευμα ψυχής σε έναν καθημερινό αγώνα ζωής και εισπράττουν ως αντάλλαγμα την εργασιακή ανασφάλεια. Αναφορά δεν γίνεται ούτε στην τύχη των ίδιων των παιδιών που αγωνίζονται να ξαναβρούν τον χαμένο τους βηματισμό και η πολιτεία μοιάζει να τους βάζει εμπόδια και παγίδες. Στα κράσπεδα της γραφειοκρατίας, μεταξύ υπουργείου Υγείας και Γενικού Λογιστηρίου, χάνονται πολύτιμοι μήνες χωρίς καμιά αντίδραση. Μόνη έκφραση της κοινωνικής μας συνείδησης για το θέμα θα μείνουν οι κραυγές των «εξεγερμένων ανήσυχων γειτόνων», κάθε φορά που οι θεραπευτικές κοινότητες αναζητούν στέγη.

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι τ. πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.