Αφήγηση, ρεπορτάζ, ιστορικά συμβάντα, επιστολές. Το κείμενο του Ντόκτοροου μοιάζει με πολυσυλλεκτικό ειδολογικό υβρίδιο, όμως στη βάση του είναι μασίφ μυθιστοριογραφία. Οι ισχυρές στιγμές πόνου και φόβου δεν απαλείφονται, το μαχαίρι φτάνει στο κόκαλο. Τα συναισθήματα και οι ιδέες δεν εξωραΐζονται- ούτε εκτρέπονται σε γλυκερές περιγραφές.

Δύο κορυφαίες στιγμές: η στεγνή περιγραφή της εκτέλεσης και η παράλογη συνάντηση του Ντάνιελ με τον ξεμωραμένο καταδότη των γονιών του στην Ντίσνεϊλαντ. Ο Ντόκτοροου προσφέρει τρία αφηγηματικά φινάλε, πιστός στη συγκεκριμένη θεώρηση της Ιστορίας- και της ιστορίας του.

Η τραγωδία, σύμφωνα με το διάσημο ορισμό του Αριστοτέλη, οδηγεί τον θεατή, μέσα από τον έλεο και τον φόβο, στην κάθαρση. Η αμερικανική τραγωδία του Ντόκτοροου περιέχει ισχυρές δόσεις ελέου και φόβου, αλλά απαλείφει την κάθαρση των παθημάτων. Ίσως δεν είναι μόνο διαφορά οπτικής, αλλά, κυρίως, διαφορά εποχής.

Τελευταία Νέα