Ο λόγος στους αναγνώστες.

Ο Μιχ. Κρίσπης, Πάροδος Καλυβίων, 272 00 Αμαλιάδα, γράφει:

Αγαπητέ Λευτέρη,

«Το 1947 υπηρετούσα τη θητεία μου στο τότε B. Ναυτικό και ένα απόγευμα μάς

βάλανε τους μαθητές της Σχολής K.E. Κανελλόπουλος στον Σκαραμαγκά, για να πάμε

να παρακολουθήσουμε τον ποδοσφαιρικό αγώνα… Ναυτικού κατά Αεροπορίας! Θα

θυμάσαι ασφαλώς από τη δική σου θητεία, ότι τέτοιες «Εξόδους» τις είχαμε σαν

Λαχείο!! Έτσι βρέθηκα κι εγώ (δεν θυμάμαι πια σε ποιο γήπεδο) να παρακολουθώ

το πρώτο – και τελευταίο – ματς της ζωής μου!! Ο λόγος ήταν απλός: όταν

τελείωσε ο αγώνας, η φωνή μου… είχε κλείσει από τις φωνές που έβγαλα καθ’

όλη τη διάρκεια του αγώνα! Κατάλαβα ευτυχώς έγκαιρα πως δεν ήμουνα κατάλληλος

για τέτοιες εκδηλώσεις!!

Σήμερα, στα 80 χρόνια μου, όταν παρακολουθώ κάποιον ενδιαφέροντα αγώνα πλέον

στην τηλεόραση… μου ανεβαίνει η πίεση και φυσικά σταματάω την παρακολούθηση

και μαθαίνω το αποτέλεσμα απ’ τον γιο μου που κατοικεί ακόμα μαζί μου!! Στον

αγώνα της Εθνικής μας με τους Ουκρανούς, δεν μου παρουσιάστηκε (λόγω αγωνίας)

κανένα σύμπτωμα, αλλά δεν απέφυγα τον εκνευρισμό μου όταν άκουσα τις δηλώσεις

των ποδοσφαιριστών μας, καθώς και του κ. Ρεχάγκελ, ο οποίος φαίνεται ότι έχει

απρόσμενα… εγκλιματιστεί!!

Μπορεί, αγαπητέ Λευτέρη, να μην πατάω στα γήπεδα, αλλά διαπιστώνω ότι στις

προβλέψεις μου σπανίως πέφτω έξω! Έτσι, εντυπωσιάστηκα από τη συμπεριφορά τού

Ο. Μπλαχίν κατά την άφιξή του με την ομάδα του στο αεροδρόμιο, όπου δεν έκανε

καμία δήλωση (απόδειξη σπάνιας σοβαρότητας) και ο οποίος απέσπασε τη συμπάθειά

μας με τις δηλώσεις του στο τέλος του αγώνα!

Οι δηλώσεις των δικών μας ποδοσφαιριστών ήταν εκτός πραγματικότητας και

έδειξαν ότι ήταν απόλυτα συμβατές με την εικόνα που είδαμε κατά τη διάρκεια

του αγώνα! Γιατί μπορεί να μην περιμέναμε να κερδίσουν τον αγώνα, αλλά την

ισοπαλία τη θεωρούσαμε σαν απόλυτα συμβατή με το όνομα και την πορεία που

κουβαλάει η Εθνική μας!! Υπήρξαν συζητήσεις… για δήθεν κούραση των

ποδοσφαιριστών, ενώ πρέπει πλέον να θεωρήσουμε πως το αποτέλεσμα της

Πορτογαλίας ήταν αποκλειστικά θέμα τύχης (!!) Ας πάρουν το βίντεο του αγώνα

και ας κοιτάξουν πώς δεν κατάφεραν, τις λίγες φορές που βρέθηκαν αντίπαλοι με

τον Ουκρανό τερματοφύλακα, να βάλουν ένα τέρμα!! Ο Μπέκαμ έβαλε το μοναδικό

γκολ της ομάδος του όταν παίξαμε με τους Άγγλους από στημένη φάση στο γάμμα

της εστίας μας, γιατί έχει εξασκηθεί, όπως έκαναν παλαιότερα ο Πλατινί και ο

Μπεκενμπάουερ! Εμείς οι Έλληνες δεν θέλουμε να κοπιάσουμε και παριστάνουμε τις

βεντέτες, μόλις έχουμε κάποιες επιτυχίες! Ασφαλώς και η ταχύτητα και η αντοχή

του αθλητή έρχεται ύστερα από συνεχή εξάσκηση και εγκρατή διαβίωση!

Και κάτι ακόμα:

Ένας συμπολίτης μας – ευρισκόμενος στην εξοχή – είδε ένα ζευγαράκι τουριστών

να οδεύει μέσα σε δασώδη περιοχή με τα εκδρομικά σακίδια στην πλάτη και φυσικά

τους πήρε στο κατόπι, με τη βεβαιότητα ότι θα απολάμβανε… το αυτονόητο

θέαμα!

Πράγματι, κάποια στιγμή κάθησαν σ’ ένα ξέφωτο και άπλωσαν τα σχετικά για ένα

πικ-νικ! Όταν τελείωσαν το κολατσιό, μάζεψαν ό,τι ήταν για πέταμα και ο άνδρας

έβγαλε ένα μικρό πατόφτυαρο και ανοίγοντας μια λακκούβα τα έριξε μέσα

κλείνοντας και πάλι τη λακκούβα!!

Ο ηδονοβλεψίας μας έπαθε την πλάκα του! Μόνο αυτό δεν περίμενε να δει!!».