ΓΙΑ NA MHN παρεξηγηθώ, σπεύδω να επισημάνω ότι ο Κώστας Σημίτης

είναι από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του Γιώργου Παπανδρέου

στο ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην στηρίζει τον νυν ως συνέχεια της επιλογής που έκανε τον

Ιανουάριο του 2004 να του ανοίξει πρόωρα την πόρτα της ηγεσίας. Αλλά και

γιατί, ως βαθιά αντιδεξιός πολιτικός, θεωρεί κρίσιμο να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις

προσεχείς βουλευτικές εκλογές.

ΟΛΑ AYTA όμως δεν εμποδίζουν εμένα να βλέπω την πολιτική και από την

πλευρά των προσωπικών σχέσεων. Δεν με εμποδίζουν επίσης να θυμηθώ ότι το 2000,

όταν ο Χρήστος Παπουτσής ανέλαβε το υπουργείο Ναυτιλίας, υπήρξε μεταξύ

αυτού και του τότε πρωθυπουργού μια δυσαρμονία.


H δυσαρμονία αφορούσε την επιθυμία του Παπουτσή να κάνει γενική γραμματέα του

υπουργείου τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Σε αυτό συνάντησε τη σθεναρή

αντίσταση του Σημίτη. Οι λόγοι ήταν δύο. Πρώτον, η Ξενογιαννακοπούλου δεν

εθεωρείτο στο Μαξίμου επαρκής για το πόστο. Δεύτερον, οι «εκσυγχρονιστές»,

όπως οι περισσότεροι πολιτευόμενοι, έχουν μνήμη ελέφαντα και δεν είχαν ξεχάσει

τον ρόλο της Μαριλίζας ως «σκληρής Ακικής» το 1996.

H ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ κράτησε πολλούς μήνες, με αποτέλεσμα να μένει τότε χωρίς

γραμματέα το υπουργείο. Τελικώς, έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο, ο Παπουτσής

υπεχώρησε, προτείνοντας τον Πέτρο Συναδινό για γραμματέα, οπότε το

αδιέξοδο ξεπεράστηκε. H Ξενογιαννακοπούλου έγινε σύμβουλός του στο υπουργείο.

Γραμματέας τού Ναυτιλίας δεν έγινε. Πέντε χρόνια αργότερα όμως έγινε

γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ!