Είδα την πόλη μου ν’ αλλάζει. Νέοι δρόμοι στη νέα Αθήνα. Πλατείες που πριν

ήταν παραμελημένες, τώρα λάμπουν. Την Πλατεία Συντάγματος να γίνεται πάλι το

κεντρικό στέκι Ελλήνων και φιλελλήνων. Τον Εθνικό Κήπο με πρόσωπα καθημερινά

στα πορτραίτα της εισόδου. Την Πλατεία Κοραή να μοιάζει με σημείο ευρωπαϊκό.

Την Ομόνοια να πρασινίζει!!! Είδα την Ακρόπολη να φεγγοβολάει τα βράδια.

Δεκάδες κτίρια της πόλης φωταγωγημένα. Την περιλάλητη στέγη Καλατράβα να

φαντάζει όνειρο διαστημικό. Είδα το τραμ να περιδιαβαίνει το Κέντρο και την

Παραλιακή. Το Μετρό στολισμένο να τρέχει με καμάρι.

Τον προαστιακό σιδηρόδρομο να πηγαινοέρχεται για να εξυπηρετήσει τους

εργαζομένους, αλλά και τους ξένους που φθάνουν στο αεροδρόμιο.

Είδα το Ολυμπιακό Στάδιο πανέμορφο, σύγχρονο, φωτεινό, να προκαλεί τους ξένους

κονδυλοφόρους που έσπευσαν να μας κακολογήσουν.

Είδα τους οδικούς άξονες να συντομεύουν τις άλλοτε εξοντωτικές αποστάσεις.

Τους Αθηναίους να σέβονται την Ολυμπιακή λωρίδα σαν σύμβολο ιερό. Δεν είδα

όμως να νοιάζονται οι υπεύθυνοι για το ζουμάρισμα του Ζέπελιν στις ταράτσες

και στα μπαλκόνια μας. Δεν είδα οι αρμόδιοι να τιμούν τους νεκρούς εργάτες των

Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, τους οικοδόμους που ξεψύχησαν μέσα στα εργοτάξια της

βιασύνης.

Δεν είδα απ’ όλα τα όργανα της τάξεως ευγένεια και σεβασμό σ’ αυτόν που

καλούνται να ελέγξουν.

Δεν είδα το πράσινο που μας είχαν υποσχεθεί στους φακέλους υποψηφιότητας.

Δεν είδα τους Τούρκους να συμμετέχουν στην Ολυμπιακή Εκεχειρία.

Δεν είδα καλλιτεχνικές εκδηλώσεις αντάξιες μιας Ελλάδας του Σεφέρη, του Ελύτη,

του Ρίτσου, του Γκάτσου και τόσων άλλων μεγάλων του πολιτισμού.

Δεν είδα…

Τελευταία Νέα