Αναζήτηση
Η επίθεση αυτοκτονίας που κόστισε τη ζωή των καραμπινιέρων στη Νασιρίγια δεν
ήταν παρά η αρχή ενός φονικού κύματος που έφτασε στην Κωνσταντινούπολη με τη
διπλή επίθεση στις συναγωγές. Σε αυτές τις ενέργειες έρχονται να προστεθούν η
πυρκαγιά στο εβραϊκό Λύκειο του Παρισιού και η συντριβή δύο αμερικανικών
ελικοπτέρων στο Βόρειο Ιράκ. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι ΗΠΑ, κάτω από την
πίεση των γεγονότων, αναζητούν αλλαγή πορείας στο Ιράκ. Και η δυναμική τής
διπλής επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη μπορεί να αναγνωσθεί σαν υπογραφή, στην
οποία αναγνωρίζεται ο τρόπος δράσης της Αλ Κάιντα. Οι διπλές επιθέσεις ήταν
πάντα το σήμα κατατεθέν του δικτύου τού Μπιν Λάντεν. Είναι ένας τρόπος δράσης
που υπογραμμίζει την ισχύ: οι επιθέσεις στις δύο αμερικανικές πρεσβείες στο
Ναϊρόμπι και το Νταρ ες Σαλάμ το 1988, οι δίδυμοι πύργοι στις 11 Σεπτεμβρίου
2001, οι επιθέσεις σε ένα αεροπλάνο και ένα ισραηλινό ξενοδοχείο στην Κένυα το
2002. Οι τρομοκράτες επιδιώκουν τα χτυπήματα εναντίον εβραϊκών στόχων. Επειδή
οι ισλαμικές οργανώσεις είναι πεπεισμένες ότι η βία των ισραηλινών
στρατευμάτων εναντίον των Παλαιστινίων θα μετριάζει τις αντιδράσεις στις
αντιεβραϊκές ενέργειες ή ακόμη και θα τις κάνει δημοφιλείς. Στο τέλος αυτής
της τραγικής εβδομάδας είναι πια προφανές ότι η σύγκρουση στο Ιράκ κρατάει σε
ομηρεία ολόκληρο τον πλανήτη. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας είναι ένας
πόλεμος παγκόσμιος, αλλά αναρωτιέται κανείς αν η στρατηγική που επέλεξαν ο
Μπους και οι σύμμαχοί του είναι η καλύτερη. H διεθνής διευθέτηση του
μεσανατολικού ζητήματος, της ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, της
επιστροφής σε ένα Ιράκ ανεξάρτητο και δημοκρατικό, είναι σήμερα όσο ποτέ
άλλοτε οι υποχρεωτικοί όροι για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο μέσα στον οποίο
συγκρούεται η αμερικανική στρατιωτική υπερδύναμη με τη διεθνή ισλαμική
τρομοκρατία.
Το άρθρο του Γάλλου ισλαμολόγου Gilles Kepel δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
«Repubblica».
