|
|
«Συνήθης ύποπτος» επί 25 χρόνια, ο Γιάννης Σερίφης είναι ο μοναδικός από
τους 19 κατηγορουμένους στη δίκη της 17N που είχε δημόσια παρουσία και γνωστό
βιογραφικό πριν από τη σύλληψή του.
|
|
Ο 65χρονος συνταξιούχος των ΗΛΠΑΠ είχε βρεθεί και στο παρελθόν στο εδώλιο για
υπόθεση που σχετιζόταν με τρομοκρατική δράση, για να απαλλαγεί, ενώ επί
δικτατορίας είχε δικαστεί ερήμην από στρατοδικείο για συμμετοχή στην
αντιστασιακή οργάνωση 20ή Οκτώβρη.
Πρώην μετανάστης στη Γερμανία, ο Γιάννης Σερίφης επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975
και ασχολήθηκε ενεργά με το συνδικαλιστικό κίνημα τόσο στην AEG, όπου
εργάστηκε αρχικά, όσο και στα ΗΛΠΑΠ. Ευρύτερα γνωστός έγινε τον Οκτώβριο του
1977, όταν συνελήφθη για τη συμπλοκή με αστυνομικούς στην AEG, μια συμπλοκή
που είχε καταλήξει στον θάνατο του οικονομολόγου – και ιδρυτή του ΕΛΑ, κατά
τις αστυνομικές αρχές – Χρήστου Κασσίμη. H δίκη του, ένα χρόνο αργότερα, είχε
πάρει πολιτικές διαστάσεις (σ.σ.: τον είχε υπερασπιστεί ο τότε πρόεδρος του
ΔΣΑ Ευάγγελος Γιαννόπουλος) και είχε οδηγήσει στην αθώωσή του.
Το όνομά του έρχεται ξανά στην επικαιρότητα το 1987, μετά την απόπειρα
δολοφονίας κατά του τότε προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Ραυτόπουλου, που είχε αναλάβει η
1η Μάη. Ο Σερίφης εμφανίζεται ως ύποπτος, αλλά τελικά δεν ασκείται δίωξη
εναντίον του.
«Περί Σαρδανάπαλου»
Στη 17N εμφανίζεται ότι είχε ιδρυτικό ρόλο και τον κωδικό «Σαρδανάπαλος». Ο
ίδιος αρνείται κάθε κατηγορία και κάνει από την πρώτη στιγμή λόγο για
«κατασκευές» των διωκτικών αρχών και μυστικών υπηρεσιών. Ο πρώτος που κατέθεσε
εναντίον του ήταν ο Σάββας Ξηρός, ενώ ως συνεργό στη δολοφονία του σταθμάρχη
της CIA P. Γουέλς, το 1975, τον εμφάνισε και ο ξάδελφός του Παύλος Σερίφης,
στην αρχική του ομολογία. Επιβαρυντική θεωρείται, εξάλλου, και η αναφορά του
Χριστ. Ξηρού ότι ο Γ. Σερίφης τον είχε φέρει το 1983 σε επαφή με τον Δημ.
Κουφοντίνα. Για συμμετοχή στη 17N, ο Γ. Σερίφης παρέμεινε σχεδόν δύο μήνες στη
φυλακή (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2002).
Δεν υπάρχει περίπτωση έκδοσης
Για την περίπτωσή του, ακόμη και στη δίκη, έγινε πολύς λόγος για το ενδεχόμενο
να ζητηθεί η έκδοσή του στις ΗΠΑ σχετικά με τη δολοφονία Γουέλς (που έχει
παραγραφεί με βάση το εθνικό μας Δίκαιο). Ακόμη και ο ίδιος έχει κάνει
αναφορές για το «Γκουαντάναμο», ενώ το ζήτημα δεν έχουν παραλείψει να
σχολιάσουν στο δικαστήριο και συνήγοροι υπεράσπισης. Νομική οδός, πάντως, όπως
έχει σημειώσει και το υπουργείο Δικαιοσύνης, για έκδοση του Γ. Σερίφη ή
οποιουδήποτε άλλου συγκατηγορουμένου του στη δίκη της 17N, δεν υπάρχει. Κι
αυτό, γιατί το θέμα κλείνει από την ίδια τη διμερή συμφωνία που ισχύει από το
1932 μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ για θέματα εκδόσεων και η οποία απαγορεύει την
έκδοση ημεδαπών (Ελλήνων πολιτών) ή κατηγορουμένων για αδικήματα που έχουν
παραγραφεί στη χώρα μας.
