Να το πεις, είσαι παλιομοδίτης και γκρινιάρης. Να μην το πεις, ε, το λέει μόνο

του, το φωνάζει πως… Ενδιαφέρουσες και πρωτοποριακές και ενημερωτικές για το

θεατρόφιλο κοινό της πόλης αλλά και του πανελληνίου που, πράγματι, έσπευσε στη

Θεσσαλονίκη να τις παρακολουθήσει, ήταν οι παραστάσεις των μετακληθέντων από

το ΚΘΒΕ ξένων θιάσων. Και πράγματι «έξω πάμε καλά», αλλά μέσα τι γίνεται; Ο

Οκτώβρης τέλειωσε, ο Νοέμβρης τελειώνει και μόνο στις 22 του μήνα (αν δεν

έχουμε έκτακτη μεταφορά) προγραμματίζεται η πρώτη πρεμιέρα του φετινού χειμώνα

στο Υποσκήνιο του Βασιλικού Θεάτρου – μία από τις τέσσερις μεγάλες σκηνές του

ΚΘΒΕ. Στις άλλες… σιωπή. Στο μεταξύ, το σύνολο των δέκα σχεδόν

επαγγελματικών σκηνών της πόλης δίνει καθημερινά παραστάσεις. Και καλά κάνει.

Η Κρατική Σκηνή όμως; Εκτός αν από χώρο επίσημης και κρατικά επιχορηγούμενης,

δημιουργικής στον χώρο του θεάτρου, δραστηριότητας μετατράπηκε σε…

καλλιτεχνικό μάνατζερ, οπότε αλλάζει το πράγμα…