Αναζήτηση
Ήταν άκρως εντυπωσιακό, αλλά και χαρακτηριστικό της ελληνικής νοοτροπίας:
Δευτέρα βράδυ και ενώ ουδείς εγνώριζε, ακόμη, τι ακριβώς προβλέπει το σχέδιο
Ανάν για το Κυπριακό, όρμησαν στα κανάλια διάφοροι «ξερόλες» και άρχισαν να
λένε το μακρύ τους και το κοντό τους!
Οι περισσότεροι μιλούσαν και ξαναμιλούσαν για τους κινδύνους που
αντιμετωπίζουμε, για τις αντιδράσεις του Ντενκτάς, για τη στάση που θα
τηρήσουν οι Τούρκοι. Μερικοί, προεξοφλούσαν το ναυάγιο κι αυτής της
προσπάθειας για την εξεύρεση κάποιας λύσης. Και άλλοι, σα να τους έπεφτε
λόγος, χτυπούσαν το χέρι στο τραπέζι και… απαιτούσαν να σεβαστεί η Άγκυρα τα
ψηφίσματα του ΟΗΕ και να φύγουν αμέσως τα στρατεύματα κατοχής!
«Και αν δεν φύγουν τα στρατεύματα; Και αν οι Τούρκοι γράψουν στα παλιά
παπούτσια τους τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως συμβαίνει επί 28 χρόνια; Τι θα
κάνουμε, τότε; Πόλεμο;». Το ερώτημα τέθηκε από έναν διεθνολόγο, που έδειχνε
πως δεν αιθεροβατεί. Αλλά, απάντηση δεν δόθηκε. Γιατί το «παλικάρι» που
χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι, προτίμησε να ρίξει σε άλλη κοίτη την κουβέντα…
Τα πράγματα, ασφαλώς, είναι πολύ δύσκολα. Κάτι, όμως, φάνηκε στον ορίζοντα.
Υπάρχει μια βάση για συζήτηση. Πολύ πιθανόν ύστερα από σκληρές
διαπραγματεύσεις, να φτάσουμε σε κάποιον συμβιβασμό. Δυο βήματα μπρος, ένα
βήμα πίσω. Με την αδιαλλαξία, δεν γίνεται τίποτα. Όπως δεν έχει γίνει, ίσαμε
τώρα.
Παρακολούθησα τη συνομιλία του Γ. Παπανδρέου με τον Ν. Χατζηνικολάου. Ο
υπουργός των Εξωτερικών υπογράμμιζε τις δυσκολίες, αλλά στα λόγια του
διέκρινες φως από μια πυγολαμπίδα ελπίδας. Για μένα, ήταν και πειστικός:
συμφέρει τους Τουρκοκύπριους να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζηλεύουν τους
δικούς μας, που έχουν προοδεύσει, περνάνε καλά και θα περνάνε καλύτερα, αύριο.
Ο μόνος που επιθυμεί τη διατήρηση του σημερινού καθεστώτος, είναι ο Ντενκτάς.
Σήμερα, είναι ηγέτης ενός κράτους, έστω κι αν αυτό ουδείς το αναγνωρίζει.
Αύριο, όμως, δεν θα είναι.
Άκουσα και τον Σημίτη. Ηταν ψύχραιμος, υπεύθυνος, λογικός. Όπως υπεύθυνος και
λογικός ήταν και ο Καραμανλής. Και, βέβαια, και ο Κληρίδης. Οι
«υπερπατριώτες», όμως, θα συνεχίσουν να φωνασκούν. Αυτοί οι «υπερπατριώτες»,
από εδώ, που θέλουν να έχουν άποψη για το Κυπριακό, πιο βαρύνουσα από τους
Κυπρίους!
Χρειάζεται προσοχή. Όλα δείχνουν, ότι από ελληνικής πλευράς, η πρόταση
αντιμετωπίζεται σωστά. Και με μετριοπάθεια. Και με αποφασιστικότητα, ως προς
το ζήτημα των υποχωρήσεων. Να δούμε…
