Σαν έτοιμος από καιρό ήταν χθες ο κ. Β. Βενιζέλος. Η κόντρα του με τους

«πράσινους», όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά του Παναθηναϊκού, ήταν πασίγνωστη σε όσους

αναγνωρίζουν ότι… η μπάλα είναι στρογγυλή. Έτσι λοιπόν δεν εξεπλάγη όταν

μπαίνοντας στο αεροπλάνο της γραμμής για Κωνσταντινούπολη – πήγε κι αυτός για

να παρακολουθήσει το «ματς της φιλίας» μεταξύ Φενερμπαχτσέ και Παναθηναϊκού –

άκουσε τα εξ αμάξης από τους αντιβενιζελικούς του «τριφυλλιού»!

Η… αεροπλανική εμπειρία δεν άφησε σημάδια στον υπουργό Πολιτισμού. Οι

σωματοφύλακές του δεν επέτρεψαν στους αγριεμένους βάζελους να προχωρήσουν σε

κάτι περισσότερο από την εκφώνηση απρεπών συνθημάτων. Όμως, οι οπαδοί του

«τριφυλλιού» ήθελαν να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις και το γήπεδο της

Φενερμπαχτσέ αποδείχθηκε ο πλέον κατάλληλος χώρος…

Αλλά κι εκεί, ο κ. Βενιζέλος δεν άφησε τίποτε στην τύχη: Καθώς η

ελληνοτουρκική πομπή των επισήμων – Παπανδρέου, Γκιουρέλ, Βενιζέλος, Λιάνης –

έκανε έναν «γύρο θριάμβου» στο γήπεδο για να απολαύσει τα χειροκροτήματα των

θεατών, ο υπουργός Πολιτισμού ένιωσε ότι πλησίαζαν προς τους «πράσινους».

Μπήκε λοιπόν επικεφαλής της πομπής και επιτάχυνε το βήμα…

Η στρατηγική του κίνηση αποδείχτηκε σωστή: Ο ίδιος μεν γλίτωσε από τα σπασμένα

καθίσματα, αλλά ο ακολουθών κ. Παπανδρέου αναγκάστηκε να κάνει τον…

τερματοφύλακα στις καρέκλες. Την ίδια στιγμή, με κινήσεις αίλουρου, ο κ.

Βενιζέλος είχε βγει εκτός πεδίου βολής!

Τι τα θέλετε; Η πολιτική είναι τέχνη, το ποδόσφαιρο είναι τέχνη, άρα η

πολιτική είναι ποδόσφαιρο. Και ενίοτε… κλωτσοσκούφι!!!