Αναζήτηση
Η ώρα των «χερσαίων επιχειρήσεων» με την ανασύνθεση του Εκτελεστικού
Γραφείου του ΠΑΣΟΚ και τον σαρωτικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης έρχεται τη
Δευτέρα, αφού το έδαφος προλειάνθηκε με τους «βομβαρδισμούς» στο 6ο Συνέδριο
του ΠΑΣΟΚ, με την ισχυροποίηση του κ. Σημίτη και τις «παράπλευρες απώλειες»
με την αποδυνάμωση της λεγόμενης εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις είναι ζήτημα αν θα «διασωθούν» τρεις ή τέσσερις
υπουργοί δηλαδή θα παραμείνουν στις θέσεις τους καθώς οι αλλαγές θα
αφορούν όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, ακόμα και αυτά που μέχρι το
Συνέδριο εμφανίζονταν λόγω συσχετισμών αμετακίνητα. (Ανάλογη δομική παρέμβαση
θα γίνει και στο Εκτελεστικό Γραφείο).
Στόχος του κ. Σημίτη είναι να κινητοποιήσει όλους τους μηχανισμούς για την
υλοποίηση του κυβερνητικού έργου, έχοντας ως συγκριτικό πλεονέκτημα την
απόλυτη επικράτησή του στο Συνέδριο, που του λύνει τα χέρια για αποφάσεις και
παρεμβάσεις χωρίς εμφανείς συμβιβασμούς.
Παράλληλα, η Αθήνα ανησυχεί ιδιαίτερα για το ζήτημα της τρομοκρατίας και
μεθοδεύει κινήσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή
Ένωση, ενώ ειδικό ενδιαφέρον για το όλο ζήτημα επιδεικνύουν και οι ΗΠΑ διά του
πρεσβευτή τους στην Ελλάδα.
Την ίδια ώρα η ελληνική πλευρά, εν όψει και των έκτακτων συνόδων της Ε.Ε. για
το Αφγανικό, διαπιστώνει μια ισχυροποίηση των «σκληρών» στις ΗΠΑ και φοβάται
επέκταση του πολέμου. Ανάλογους φόβους για την επέκταση διατυπώνει και η Ε.Ε.
και η Αθήνα προσανατολίζεται στη σύμπλευση μαζί της για την αντιμετώπιση της
κατάστασης πριν αυτή καταστεί ανεξέλεγκτη.
Ήδη στο Αφγανιστάν οι συμμαχικές αεροπορικές επιχειρήσεις συνεχίζονται και
εντείνονται εν όψει της επέμβασης χερσαίων δυνάμεων σε μια χρονική φάση που
κλιμακώνονται οι αντιδράσεις σε ισλαμικές χώρες και πολλαπλασιάζονται οι φόβοι
για κάθε είδους τρομοκρατικά χτυπήματα σε ΗΠΑ και Ευρώπη.
Παράπλευρες, όμως, απώλειες εκτός από την εσωκομματική αντιπολίτευση
προκάλεσε το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και στον χώρο της «κανονικής» αντιπολίτευσης,
καθώς οι συνεδριακές εξελίξεις προκάλεσαν αμηχανία στη Ν.Δ., η οποία αρχικά
είχε επενδύσει πολλά σε ρήξεις και αντιπαραθέσεις στο ΠΑΣΟΚ που θα τη
διευκόλυναν στην άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση.
Η ισχυροποίηση του κ. Σημίτη και η πολιτική και αριθμητική αποδυνάμωση της
λεγόμενης εσωκομματικής αντιπολίτευσης υποχρεώνουν τώρα τη Ν.Δ. σε
αναπροσανατολισμό της τακτικής της.
