Αναζήτηση
Ο λόγος στους αναγνώστες.
Ο Γ. Νικολαΐδης, Λυκούργου 220, Καλλιθέα, γράφει:
«Τι κατάρα είναι αυτή μ’ εμάς τους Έλληνες… Όταν δεν τρωγόμαστε μεταξύ μας
τρωγόμαστε και φιλονικούμε χάριν των άλλων, των ξένων. Να μην ξεχνούμε τι
υπέστη η χώρα μας χάριν των Κούρδων με την υπόθεση Οτζαλάν. Και γνωστό είναι
πως και για την πολυπληθή παρουσία των ξένων ο κύριος όγκος των οποίων είναι
παράνομος έχουμε τις αντιθέσεις μας, με ιδιαίτερη την αντίθεσή μας προς τους
Αλβανούς. Ένας νέος λοιπόν Αλβανός, ζώντας στην Ελλάδα, κατάφερε στο Λύκειο
όπου φοιτούσε να υποσκελίσει τους Έλληνες συμμαθητές του και να είναι ο
Αριστούχος της τάξεως! Κάποιος νόμος δίνει το δικαίωμα και την τιμή σε
εθνικές γιορτές, όπως είναι η 28η Οκτωβρίου στον Αριστούχο να φέρει τη
σημαία μας, την ελληνική σημαία, κατά τη διάρκεια της παρελάσεως. Αρκετοί από
τον εκπαιδευτικό κόσμο και τον κόσμο που προέρχεται από την περιοχή της
Μηχανιώνας, της Θεσσαλονίκης, όπου και το Λύκειο, εξανέστησαν προ αυτού του
ενδεχόμενου και επ’ ουδενί λόγω ήταν διατεθειμένοι να δεχθούν έναν Αλβανό να
κρατά την ελληνική σημαία.
Δεν είμαι εθνικιστής, δεν είμαι σοβινιστής ούτε καν υπερπατριώτης. Εν τούτοις
πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν δίκιο. Ο Οδυσσέας ήταν άξιος και τα κατάφερε να
είναι αριστούχος στην τάξη του. Με γεια του με χαρά του. Αλλά γιατί θα του
δώσουμε τη σημαία για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα; Είναι μεν αριστούχος
μαθητής, αλλά δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια.
Σε αντίθεση με τη δική μου γνώμη και άλλων πολλών, ήταν εντυπωσιακό το γεγονός
ότι σπουδαίοι και σημαντικότατοι πολιτικοί άνδρες, όπως ο Πρόεδρός μας της
Δημοκρατίας, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Ράλλης και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός
της Παιδείας στάθηκαν στο πλευρό του Οδυσσέα! Μου έκανε εντύπωση η στάση αυτών
των διακεκριμένων ανδρών.
Μπορεί ο Οδυσσέας με την αξία του να είναι ο αριστούχος και το σέβομαι και το
εκτιμώ αυτό για λογαριασμό του. Αλλά δεν είναι Έλληνας. Δεν γεννήθηκε σ’ αυτόν
τον τόπο, στην Ελλάδα, από Έλληνες γονείς. Κατά συνέπεια στερείται εκείνων των
φυλετικών συνδετικών κρίκων που τον κάνουν ένα πράγμα με τη χώρα και τον λαό
της, ώστε να έχει το δικαίωμα να κρατά σε μια εθνική γιορτή τη σημαία της
χώρας μας».
Ο Άρης Λεφάκης, Κρήτης 3, Ζωγράφου, γράφει:
«Ελληνικό, πρέπει να θεωρείται ό,τι είναι αληθινό: σε εκπομπή της ΕΤ3,
βουλευτής της Ν.Δ., εδήλωνε κατ’ ευθείαν απόγονος του Περικλή. Εγώ, όμως,
αισθάνομαι ότι έχω μπόλικο ενετικό, αρβανίτικο και ρωσικό αίμα στις φλέβες
μου. Με τη φόρα που πήραμε, πού θα οδηγηθούμε; Θα αποκηρύξουμε και τους ήρωες
του ’21, πλην Κολοκοτρώνη;
Αλβανοί λοιπόν ο Μιαούλης, ο Τομάζης, ο Κίτσος Τζαβέλλας, ο Μάρκος Μπότσαρης,
ο Γκούρας, ο Καραϊσκάκης κ.λπ.; Θα αποκηρύξουμε μετά βδελυγμίας και τους ήρωες
του ’40 Τούμπα – Λάσκο κ.λπ.; Οι Τούρκοι αποκήρυξαν τον Μωάμεθ τον κατακτητή
επειδή η μάνα του ήταν Ελληνίδα; Οι Δήμας, Μήτρου, Κάχι, Έλληνες!! Ο
Οδυσσέας ακατάλληλος για να γίνει Έλληνας;».
