Αναζήτηση
|
|
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: To 1929 στα Λεύκτρα Θηβών.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ: Με γιατρό – διευθύντρια στο ΕΣΥ και έχουν τρεις
κόρες.
ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Τη θάλασσα.
ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τους φοιτητές του και το διδασκαλικό έργο.
ΘΑΥΜΑΖΕΙ: Τον Άλμπερτ Σβάιτσερ.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ιστορικά και φιλολογικά βιβλία.
ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ: Τον Παυσανία, γιατί έγραψε για τη Βοιωτία.
Οι 8-9 στις 10 παθήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν από την πρωτοβάθμια
περίθαλψη υγείας, η οποία εάν οργανωθεί σωστά μπορεί να αποσυμφορήσει
δραστικά τις εφημερίες των νοσοκομείων. Αυτό επισήμανε πρόσφατα σε
επιστημονική ημερίδα ο καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και
πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας κ. Βασίλης Γολεμάτης. Ο κ. Γολεμάτης
τονίζει ότι πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τον παλιό οικογενειακό γιατρό, ενώ
υπογραμμίζει την ανάγκη για στενότερη σύνδεση και συνεργασία μεταξύ
πανεπιστημιακών γιατρών και γιατρών του ΕΣΥ.
ΕΡ.: Περισσότερο δάσκαλος, χειρουργός ή πoλιτικός υγείας;
ΑΠ.: Κάτι σαν τους 3 σωματοφύλακες: όλοι για έναν και ένας για όλους.
ΕΡ.: Η πρωτοβάθμια φροντίδα σήμερα στην Ελλάδα;
ΑΠ.: Είναι όπως το λέει η λέξη: «στην πρώτη βαθμίδα».
ΕΡ.: Στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
ΑΠ.: Εκεί είναι… πρώτου βαθμού! Καλύτερη σε Ολλανδία και Δανία.
ΕΡ.: Πόσο σημαντικός ο οικογενειακός γιατρός;
ΑΠ.: Πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τον παλιό οικογενειακό γιατρό δηλαδή έναν
καλά εκπαιδευμένο γενικό γιατρό, διαχειριστή της υγείας της κοινότητας.
ΕΡ.: Ο γενικός γιατρός στην Ελλάδα και αλλού;
ΑΠ.: Έχει συρρικνωθεί κάτω από την πίεση της εξειδίκευσης. Απαραίτητος, όμως,
ως συνδετικός κρίκος με τον ειδικό.
ΕΡ.: Πόσους έχουμε πόσους χρειαζόμαστε;
ΑΠ: Έχουμε λίγους χρειαζόμαστε πολλούς.
ΕΡ.: Η πρωτοβάθμια φροντίδα θα αποσυμφορήσει τις εφημερίες των νοσοκομείων;
ΑΠ.: To 80%-90% των παθήσεων μπορούν αντιμετωπίζονται στην πρωτοβάθμια
περίθαλψη.
ΕΡ.: Το ΕΣΥ εν έτει 2000;
ΑΠ.: 2.000 προβλήματα…
ΕΡ.: Τα βασικά μειονεκτήματά του;
ΑΠ.: Η υπαλληλική γραφειοκρατία και νοοτροπία και η μείωση του αρχικού
ενθουσιασμού.
ΕΡ.: Τα πλεονεκτήματά του εάν υπάρχουν;
ΑΠ.: Περίθαλψη για όλους.
ΕΡ.: Πώς θα σωθεί;
ΑΠ.: Με οργανωτικό λίφτινγκ.
ΕΡ.: Τι να προσέξει ο νέος υπουργός Υγείας;
ΑΠ: Την… Υγεία! Κερδίζοντας και ενεργοποιώντας τους λειτουργούς υγείας και
διαθέτοντας… ωριγένειον ενεργητικότητα.
ΕΡ.: Να γίνουν τα νοσοκομεία ανώνυμες εταιρείες;
ΑΠ.: Να γίνουν ευέλικτα κρατικά νoσοκομεία, με οικονομική διαχείριση εκτός
δημόσιου λογιστικού.
ΕΡ.: Ο ποιοτικός έλεγχος στην ιατρική πράξη;
ΑΠ.: Ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας.
ΕΡ.: Ο ρόλος των γιατρών μέσα στο σύστημα;
ΑΠ.: Καρδιά και εγκέφαλος του συστήματος! «Άμλετ» xωρίς Άμλετ δεν παίζεται…
ΕΡ.: Νέοι και παλιοί γιατροί;
ΑΠ.: Ναι στις τεχνολογικές κατακτήσεις των νέων. Ναι και στην πείρα των
παλιών.
ΕΡ.: Εξειδίκευση εις βάρος της καλής ιατρικής;
ΑΠ.: Ελλοχεύει ο κίνδυνος.
ΕΡ.: Η προσφορά και οι παγίδες της ιατρικής τεχνολογίας;
ΑΠ.: Σημαντική η προσφορά, αλλά προσοχή στο virtual reality. Να αποφασίζει ο
κλινικός γιατρός.
ΕΡ.: Μήπως με τα μηχανήματα ξέχασαν να εξετάζουν οι γιατροί;
ΑΠ.: Αυτό συμβαίνει στους γιατρούς που σκέπτονται σαν μηχανήματα…
ΕΡ.: Η γενικότερη παιδεία του Έλληνα γιατρού;
ΑΠ.: Αναγκαία. Η αμάθεια… βλάπτει σοβαρά την υγεία.
ΕΡ.: Πανεπιστημιακοί γιατροί – γιατροί ΕΣΥ, σημειώσατε τι;
ΑΠ.: Για να νικήσει η… ομάδα, πρέπει να γίνει μια Εθνική με γιατρούς του
Πανεπιστημίου και του ΕΣΥ. Στενότερη συνεργασία λοιπόν και σύνδεση…
ΕΡ.: Οι συνέπειες της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού;
ΑΠ.: Ρωτήστε έναν άρρωστο… Η έλλειψή του ακυρώνει το έργο του γιατρού και
αυξάνει το κόστος της υγείας.
ΕΡ.: Το επίπεδο των ιδιωτικών κλινικών;
ΑΠ.: Από ξενοδοχειακές παροχές παίρνουν άριστα. Από νοσηλευτικές παροχές… το
συζητάμε.
ΕΡ.: Η ιατρική έρευνα εν Ελλάδι;
ΑΠ.: Υποβαθμισμένη. Η έρευνα στην Ελλάδα πρέπει να γίνει… στόχος έρευνας.
ΕΡ.: Περιγράψτε μας τον μοντέρνο γιατρό του 21ου αιώνα.
ΑΠ.: Πάνοπλος να αντιμετωπίσει τον ασθενή του 21oυ αιώνα.
ΕΡ.: Ο Έλλην ασθενής;
ΑΠ.: Απαιτητικός, πληροφορημένος, με υψηλό αίσθημα αυτοπροστασίας, αλλά
πάντα… Έλλην ασθενής.
ΕΡ.: Η σχέση του με τον γιατρό του;
ΑΠ.: Πριν από την εγχείρηση τον βλέπει «Θεό», μετά την εγχείρηση τον βλέπει
«ημίθεο», όταν φεύγει από το νοσοκομείο τον βλέπει… «γιατρό».
ΕΡ.: Η χειρουργική τού αύριο;
ΑΠ.: Αναίμακτη – τηλεματική.
ΕΡ.: Θα τη χρειαζόμαστε όλο και λιγότερο;
ΑΠ.: Η χειρουργική πράξη θα είναι πάντα η ιατρική πράξη με άμεσα αποτελέσματα.
