Αναζήτηση
«Εμένα ρε, να με αποκαλείς κύριο. Το άκουσες ρε; Κύριο Κοσμόπουλο». Ο πρώην
πυγμάχος, σερβιτόρος τότε του νυχτερινού κέντρου «Το Όνειρο», Χάρης
Ντουρζιώτης το άκουσε για πρώτη και για τελευταία φορά. Δευτερόλεπτα αργότερα
σωριάσθηκε νεκρός από τις σφαίρες του όπλου του Αλέκου Κοσμόπουλου.
|
|
Ιούλιος 1990. Τα χρόνια πέρασαν, τα «σιδερικά» (πιστόλια και περίστροφα)
αντικαταστάθηκαν με Καλάσνικοφ και στις δολοφονικές ενέδρες οι συμμορίες
χρησιμοποιούν πλέον βόμβες με τηλεχειριστήριο.
Με μια άγρια βεντέτα, που έχει ξεσπάσει εδώ και έναν χρόνο μεταξύ συμμοριών
που λυμαίνονται τα νότια προάστια της Αθήνας, αναμένεται να κλείσει και το μιλένιουμ.
Η βεντέτα έχει ήδη αφήσει πίσω της έναν νεκρό, έναν σοβαρά τραυματισμένο,
διαλυμένα καταστήματα και αυτοκίνητα και δεκάδες σπασμένα τζαμιά σπιτιών που
βρέθηκαν στην ακτίνα των επιθέσεων.
Για μια ακόμα φορά χθες τα ξημερώματα η περιοχή του Αγίου Δημητρίου
συγκλονίσθηκε από μία τρομακτική έκρηξη. Στο νέο επεισόδιο, της μάχης των
νοτίων προαστίων, στόχος ήταν το εμπορικό κέντρο της οδού Αγίου Δημητρίου το
οποίο ανήκει στην οικογένεια Γρηγοράκου. Με ένα κοκτέιλ δύο κιλών
αμμωνιοδυναμίτιδας, οι βομβιστές παγίδευσαν τα ρολόγια της ΔΕΗ στο ισόγειο του
τετραώροφου και με τηλεχειρισμό πυροδότησαν τη βόμβα.
Το ισόγειο και ο πρώτος όροφος τινάχθηκαν στον αέρα, ενώ οι άλλοι δύο όροφοι
υπέστησαν μεγάλες ζημιές.
Επάγγελμα μπράβος
Επάγγελμα μπράβος, «φουσκωτός» και τα «ένσημα» στη νύχτα πληρώνονται με αίμα.
Στις σκληρές μάχες μεταξύ αρχινονών μαφιόζων και του «στρατού» τους για τον
τεράστιο τζίρο της «προστασίας».
Στο «μεγάλο φαγοπότι» της νύχτας μετέχουν σήμερα, σύμφωνα με την Αστυνομία,
οκτώ συμμορίες που λυμαίνονται την Αττική. Ο σκληρός πυρήνας δεν ξεπερνάει τα
πέντε άτομα και για τις έκτακτες δουλειές «νοικιάζουν» μποντιμπιλντεράδες,
«φουσκωτούς» από τις σχολές των γυμναστηρίων.
Οι «ταρίφες προστασίας»
Δεν έχουν πια καθορισμένες ζώνες επιρροής κατά περιοχές όπως στο παρελθόν,
αλλά «χτυπούν» όποιος προλάβει πρώτος. Οι «ταρίφες της προστασίας» δεν έχουν
αυξηθεί πολύ. Οι τιμές στην Παραλιακή είναι 1.000.000 δρχ. τον μήνα, ενώ στα
τρίτης κατηγορίας μαγαζιά μπορεί να πέσουν στις 100.000 δρχ. τον μήνα.
Το αμερικανικό σύστημα στην προστασία που εισήγαγε στα μέσα της δεκαετίας ο
Νικ. Γρηγοράκος ή Νικ ο Αμερικανός λίγα από πολλούς αποδείχθηκε
επιτυχημένη συνταγή. Οι συμμορίες προσαρμόσθηκαν στις ανάγκες της εποχής,
φρόντισαν να διευρύνουν τη βάση τους με «μπραβιλίκια» και προστασίες ακόμα και
σε καφετέριες και μαγαζιά της ημέρας. Αποφεύγουν να «στριμώξουν» τα θύματά
τους, δείχνουν «κατανόηση» ανάλογα με τις δυνατότητες του μαγαζιού και
παρέχουν ευκολίες πληρωμής. Με σύμμαχό τους τον φόβο εξασφαλίζουν τη σιωπή των
θυμάτων τους.
Και όταν δεν εκτελούν άλλους, σκοτώνονται μεταξύ τους!..
Το πρώτο «διαζύγιο» της νύχτας πληρώθηκε με τέσσερις άγριες εκτελέσεις στον
πόλεμο αντίπαλων συμμοριών που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας και διήρκεσε
δύο χρόνια, ενώ συνολικά στον πόλεμο της νύχτας τα θύματα των συμμοριών
φθάνουν τα 14.
Για πρώτη φορά το αδίκημα της προστασίας του εκβιασμού σημάδεψε το ποινικό
μητρώο της Αθήνας μέχρι που ιδρύθηκε στην Ασφάλεια ειδικό Τμήμα Δίωξης
Εκβιαστών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
«Πρύτανης» ο Αλέκος Κοσμόπουλος και η συμμορία του, που εισήγαγαν το
οργανωμένο έγκλημα της προστασίας στη χώρα μας. Ο Κοσμόπουλος τα «έσπασε» με
τα πρωτοπαλίκαρά του που «ωρίμασαν» και άνοιξαν δικές τους «επιχειρήσεις».
Μπήκαν στα «χωράφια» του και ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ τους.
Πρώτοι στη λίστα των δολοφονιών ένας τραπεζικός υπάλληλος, ο Γιώργος Κάσσας
και ο πρώην πυγμάχος Θεοχάρης Ντουρζιώτης.
Ξημερώματα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1990 οι κάτοικοι της οδού Ξυλούρη, στην
Πετρούπολη, ξύπνησαν από το άγριο πιστολίδι. Θύμα της δολοφονικής ενέδρας ο
Τζίμης Μανιαβός, ο οποίος επέστρεφε σπίτι του από το νυχτερινό κέντρο «Αμπάρες».
Οι ημέρες ήταν μετρημένες και για τον συνεργό του Θεόδωρο Καλλίμωρο ή Ολλανδό.
Στην πρώτη δολοφονική ενέδρα που του έστησαν οι μαφιόζοι, λίγους μήνες
αργότερα, τον Απρίλιο του 1991, σώθηκε από τύχη. Η ενέδρα είχε στηθεί στην οδό
Σόλωνος, κοντά στο νυχτερινό κέντρο «Λίντο». Οι σφαίρες έπεσαν βροχή. Από το
διάτρητο με σφαίρες αυτοκίνητο ανασύρθηκε βαριά τραυματισμένος στη σπονδυλική
στήλη. Το τέλος του Καλλίμωρου ήρθε τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου, στη Σαρωνίδα.
Το ίδιο χρονικό διάστημα άνοιξε και ένας δεύτερος κύκλος αίματος, από άλλη
συμμορία. Γαζωμένος με 12 σφαίρες, από το πρόσωπο μέχρι τα πόδια, βρέθηκε
νεκρός ένας άλλος μπράβος, ο Γρηγόρης Σιώμης.
Με το ίδιο νόμισμα πληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα και ο φερόμενος ως δράστης της
δολοφονίας του, Κώστας Δεληκάρης. Εκτέλεση κανονική. Ο εκτελεστής τον μετέφερε
δεμένο πισθάγκωνα στο ρέμα της Πεντέλης, τον υποχρέωσε να γονατίσει και τον
πυροβόλησε δύο φορές στο κεφάλι.
Οικογένεια Βλαστού
Η αιματηρή πορεία στη νύχτα των αδελφών Κωνσταντίνου και Παναγιώτη Βλαστού
άρχισε με τη δολοφονία του Γεράσιμου Ναστούλη και του συνεργού του Δημήτρη
Σίνου. Τα δύο αδέλφια, στο μοίρασμα της πίτας, βρέθηκαν αντίπαλοι με τον
αδελφό ενός από τους σκληρούς του υποκόσμου Κώστα Ναστούλη. Η σύγκρουση,
ξημερώματα της 29ης Οκτωβρίου έξω από το νυχτερινό κέντρο «Κόλλετζ», ήταν
σφοδρή. Στην ανταλλαγή πυροβολισμών σκοτώθηκαν ο Γεράσιμος Ναστούλης και ο
Δημήτρης Σίνος, ενώ τα δύο αδέλφια συνελήφθησαν.
Καταδικάστηκαν σε 15 χρόνια κάθειρξη, αλλά η διαγωγή τους στις φυλακές
χαρακτηρίστηκε «κοσμιωτάτη» και άρχισαν να παίρνουν πενθήμερες άδειες. Στα
τέλη Δεκεμβρίου του 1997 πήραν άδεια για να γιορτάσουν με τους γονείς τους το
νέο έτος.
Αντί για το σπίτι τους, πήραν τον δρόμο, φορώντας αλεξίσφαιρα, γιλέκα για την
Ελευσίνα. Συνελήφθησαν από αστυνομικούς, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα εκτέλεσης
ποινών, ο οποίος τους άφησε ελεύθερους επειδή δεν είχε εκπνεύσει η προθεσμία
της πενθήμερης άδειας.
Τα δύο αδέλφια «ξέχασαν» να επιστρέψουν στη φυλακή. Καταζητούμενοι πλέον, οι
δρόμοι τους διασταυρώθηκαν τυχαία δύο μήνες αργότερα με αστυνομικούς της
Άμεσης Δράσης. Για μια τροχαία παράβαση τούς σταμάτησαν οι αστυνομικοί στην
Λεωφόρο Θησέως και δέχθηκαν βροχή από σφαίρες. Στην άγρια συμπλοκή που
ακολούθησε, μέχρι που τελείωσαν οι σφαίρες των κακοποιών, σκοτώθηκε ο Κώστας
Βλαστός, τραυματίστηκαν βαριά δύο αστυνομικοί, ενώ ο Παναγιώτης Βλαστός
κατάφερε να διαφύγει.
Στην ιστορία της οικογένειας Βλαστού προστέθηκε και ένα άλλο θύμα. Άγνωστοι
εκτέλεσαν τον μικρότερο γιο, Μάρκο Βλαστό.
Συνδικάτο εγκλήματος
Συγκοινωνούντα δοχεία και με το συνδικάτο των εκτελεστών πληρωμένων συμβολαίων
θανάτου. Στην αλυσίδα των άγριων δολοφονιών των πληρωμένων φονιάδων,
προστέθηκε και το άγριο ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους.
Τα πρώην πρωτοπαλίκαρα δολοφόνησαν και τσιμέντωσαν τον ίδιο τον αρχηγό τους
Βασίλη Σούφλα.
Είχε αρχίσει να σκοτώνει από «ευχαρίστηση» και έγινε επικίνδυνος και για τα
ίδια τα μέλη της συμμορίας του.
Μία απόδραση το 1997 από τις Φυλακές Κέρκυρας καθόρισε την τύχη του Βασίλη
Καλτσά, ιδρυτικού στελέχους του συνδικάτου και κακοποιών που συνεργάστηκαν με
την εταιρεία δολοφόνων, στο άγριο ξεκαθάρισμα που ακολούθησε.
Λίγους μήνες αργότερα βρέθηκαν δολοφονημένοι ο Μιχάλης Αδαμαντίδης, η φίλη του
Αθηνά Βλαχοστεργίου, σε περίεργο τροχαίο σκοτώθηκε ο Βασίλης Καλτσάς και ο
κύκλος αίματος έκλεισε με την εν ψυχρώ εκτέλεση του αδελφού του Γιώργου.
Μοναδικός επιζών ο Κώστας Χιρβαντίδης, ο οποίος συνελήφθη.
Η βεντέτα των νοτίων προαστίων
Αρχές Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου και μία φοβερή έκρηξη συγκλόνισε την
περιοχή της Ηλιούπολης. Βομβαρδισμένο τοπίο. Κομμάτια από τις λαμαρίνες του
παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου εκτινάχθηκαν σε μεγάλη απόσταση.
Αιμόφυρτος, βαριά τραυματισμένος στο πόδι, σε απόσταση από το αυτοκίνητο, ήταν
πεσμένος ο Νικ. Γρηγοράκος ή Νικ Αμερικανός, πρωτοπαλίκαρο μιας συμμορίας
μπράβων που δρούσε στα νότια προάστια και είχε εξαρθρωθεί τον Φεβρουάριο του 1996.
Την αρχική εξαμελή συμμορία, η οποία δρούσε στα νότια προάστια, αποτελούσαν ο
Γιάννης Γιαννόπουλος, ο Νίκος Γρηγοράκος, οι δίδυμοι αδελφοί Θανάσης και
Δημήτρης Μπίλης, ο ηλεκτρονικός Νίκος Γιάμπουρας και ο «εισπράκτορας» Γιώργος Ρούσος.
Ο πρώτος κύκλος δράσης έκλεισε με τη σύλληψή τους, παρέμειναν έξι μήνες στη
φυλακή και αποφυλακίσθηκαν περιμένοντας τη δίκη τους.
Οι συμμορίες επανασυστάθηκαν και νέα μέλη προστέθηκαν στις τάξεις τους. Οι
«απόγονοι» διασπάσθηκαν, οι αρχηγοί χάραξαν δική τους πορεία στη νύχτα και
άρχισε η αλληλοεξόντωση.
Ο «Τσέλιγκας»
Ο δεύτερος κύκλος ήταν πιο σκληρός και βίαιος στον πόλεμο που ξέσπασε.
Επόμενος στόχος, μετά τη βομβιστική επίθεση κατά του Νικ. Γρηγοράκο, ήταν ο
Γιάννης Σωτηρόπουλος, γνωστός στη νύχτα ως «Τσέλιγκας».
Τον περασμένο Απρίλιο, οι μαφιόζοι παγίδευσαν με εκρηκτικά το αυτοκίνητο του
Σωτηρόπουλου, σώθηκε όμως από θαύμα. Ακολούθησαν και άλλες επιθέσεις με
Καλάσνικοφ στα σπίτια και στα αυτοκίνητα των αδελφών Μπίλη και του Γιώργου
Τσακογιάννη. Επόμενος στόχος ήταν ο Θεόδωρος Γρηγοράκος, αδελφός του Νίκου,
στο σπίτι του οποίου οι δράστες τοποθέτησαν δυναμίτιδα.
Σε μια αιματηρή συμπλοκή που έγινε με αστυνομικούς, τον περασμένο Μάιο στον
Άλιμο, συνελήφθησαν ο Θεόδωρος Γρηγοράκος και άλλα δύο μέλη της συμμορίας.
Ύστερα από ένα «διάλειμμα» ολίγων μηνών, οι επιθέσεις συνεχίσθηκαν. Με 18
σφαίρες οι δράστες εκτέλεσαν τον «Τσέλιγκα» Γιάννη Σωτηρόπουλο σε δολοφονική
ενέδρα που έστησαν στις 12 Νοεμβρίου έξω από το σπίτι του. Στην επέτειο της
βεντέτας, αρχές Δεκεμβρίου, οι μαφιόζοι παγίδευσαν το αυτοκίνητο του πατέρα
τού Γιάννη Γιαννόπουλου και χθες τα ξημερώματα έβαλαν βόμβα στο εμπορικό
κέντρο της οικογένειας Γρηγοράκου.
