Το Ι.Χ. αυτοκίνητο έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του
οχήματος, πέρασε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και ακολούθησε η σύγκρουση.
Στον οδηγό καταλογίζεται πλήρης ευθύνη για το τροχαίο; «Ναι», είπε το Εφετείο.
Αλλά ο Άρειος Πάγος έκρινε διαφορετικά, ανοίγοντας τον δρόμο στις ασφαλιστικές
εταιρείες να αναζητούν συνυπαίτιους στα τροχαία, οι οποίοι θα μοιράζονται και
τις αποζημιώσεις.
Με χθεσινή απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο (Α’ Τμήμα) έκρινε ότι ακόμη και
σε μια κλασική για τους ελληνικούς δρόμους περίπτωση ατυχήματος μπορεί να
υπάρχουν συνυπεύθυνοι, έστω και αν στο ατύχημα δεν έχει εμπλακεί άλλο
διερχόμενο όχημα. Και στην περίπτωση του ατυχήματος που έκρινε ο Άρειος Πάγος,
συνυπεύθυνη θεωρήθηκε η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, επειδή έχει το εργοστάσιό
της στο σημείο που σημειώθηκε το τροχαίο.
Το τροχαίο, θανατηφόρο μάλιστα, συνέβη το 1989 στο 361ο χιλιόμετρο της Εθνικής
Οδού Αθήνας-Θεσσαλονίκης (στα όρια του νομού Λάρισας). Σε απόσταση 80 μέτρων
από το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. Ο οδηγός τού Ι.Χ., ο
οποίος είχε σύμφωνα με την Τροχαία αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα, βρέθηκε στο
αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και συγκρούσθηκε με δύο σταθμευμένα Ι.Χ. και ένα
φορτηγό. Με αποτέλεσμα τον θάνατο του οδηγού τού φορτηγού, ο οποίος είχε
υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Η ασφαλιστική εταιρεία που κάλυπτε
το Ι.Χ. εκλήθη να καταβάλει τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις, τόσο προς τους
ιδιοκτήτες των άλλων αυτοκινήτων όσο και προς τους συγγενείς του θύματος. Και
το Εφετείο Λάρισας δέχθηκε ότι η ευθύνη καταβολής των αποζημιώσεων βαρύνει
αποκλειστικά την ασφαλιστική εταιρεία, καθώς αναγνωρίστηκε πλήρης υπαιτιότητα
του οδηγού του μοιραίου Ι.Χ.
Ωστόσο, το Εφετείο είχε δεχθεί ότι στο σημείο του ατυχήματος προκαλείται
υγρασία (σε σημαντικό ποσοστό) από τα ύδατα του Πηνείου, αλλά κυρίως από τους
υδρατμούς που εκπέμπονταν από το εργοστάσιο ζάχαρης. Με αποτέλεσμα, λόγω και
της χαμηλής θερμοκρασίας που επικρατούσε στην περιοχή την ώρα του ατυχήματος,
να δημιουργηθεί λεπτό στρώμα πάγου στο οδόστρωμα αυξάνοντας την ολισθηρότητά του.
Κατά το Εφετείο, το γεγονός αυτό δεν δικαιολογούσε ωστόσο συνυπευθυνότητα τής
βιομηχανίας. Αλλά ο Άρειος Πάγος, με τη χθεσινή απόφασή του, αναίρεσε την
εφετειακή απόφαση. Και δικαιώνοντας ουσιαστικά την ασφαλιστική εταιρεία,
έκρινε ότι η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης όφειλε είτε να ρίξει στο σημείο
αντιολισθητικές ουσίες είτε να τοποθετήσει στον δρόμο προειδοποιητικές
πινακίδες για την ολισθηρότητα.
Έτσι, η υπόθεση παραπέμπεται εκ νέου στο Εφετείο Λάρισας, προκειμένου να
εκτιμηθεί το ποσοστό ευθύνης της βιομηχανίας και να επιδικασθεί το ποσό τής
αποζημίωσης που πρέπει να καταβάλει και από την πλευρά της.
