Εχει γίνει πολλάκις κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για το γεγονός ότι προχώρησε στη θεσμοθέτηση του «επιτελικού κράτους» επιδεικνύοντας, παράλληλα, μια ακραία επιλεκτικότητα στο πότε και πώς αναγνωρίζει την επιτελικότητά του. Για την πολιτική ευθύνη ούτε λόγος. Η σταθερότητα, άλλωστε, επιβάλλει γύψο και μπετόν κι ο Πρωθυπουργός μας είναι ο «μεσσίας» που εξασφαλίζει ότι δεν θα κυλήσει η χώρα μας στο απόλυτο χάος. Με τον τρόπο αυτό, απαρνούμενο κάθε ευθύνη, το Μαξίμου πορεύεται στην εξουσία εδώ και έξι χρόνια, ενώ κάθε αποτυχία αποδίδεται μεταφυσικά στην αντιπολίτευση.
Η επιτελικότητα του κράτους Μητσοτάκη, όμως, βιώνει αυτές τις μέρες με την υπόθεση των ΕΛΤΑ μια άνευ προηγουμένου αυτογελοιοποίηση. Κι αυτό γιατί δεν υφίσταται βέλη, πια, από αντιπολιτευτικές φωνές αλλά από τους ίδιους τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Βουλευτές και της περιφέρειας και του λεκανοπεδίου, ακόμη και κάποιοι που είναι απολύτως συνδεδεμένοι με την περίοδο Μητσοτάκη, έχουν βγει και διαμαρτύρονται, όχι μόνο για το κλείσιμο των υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ αλλά και για τον αιφνιδιαστικό τρόπο με τον οποίο δρομολογήθηκε κι ανακοινώθηκε. Και τις αναφορές ότι δήθεν τάχα μου η κυβέρνηση δεν ήξερε τίποτα, δεν μοιάζει να τις παίρνει κανείς τους στα σοβαρά. Δύσκολα μπορεί, κανείς, άλλωστε να πάρει στα σοβαρά ένα επιτελικό κράτος που το παίζει ανίδεο, ενώ οι υπουργοί του πετάνε ο ένας στον άλλον τις ευθύνες κάνοντας πολεμικές διαρροές σε ΜΜΕ, φιλικά αλλά και αντιπολιτευτικά.
Διόλου τυχαία, κανένας γενναίος βουλευτής δεν έχει βρεθεί ακόμη να επαναλάβει τα καταπληκτικά επιχειρήματα υποστήριξης της διοίκησης των ΕΛΤΑ που ακούσαμε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τους ανεπίσημους εκπρόσωπους στα ΜΜΕ. Οι οποίοι συχνά μας λένε ότι πρέπει ο λαός να είναι ευγνώμων για την ανιδιοτελή προσφορά (εδώ γελάμε) διαφόρων μάνατζερ που αμείβονται παχυλά ως ειδικοί για να μετρούν ελλείμματα που οι ίδιοι δημιουργούν.
Ισως τα ΕΛΤΑ να ήταν η αφορμή, το κερασάκι στην τούρτα. Ισως και να είναι, επίσης, κάπως θλιβερό ότι η αυτονόητη αντίδραση βουλευτών της ΝΔ μοιάζει με μεγαλειώδες άδειασμα στην κυβέρνηση που στηρίζουν. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για μια ρωγμή στο «γαλάζιο μέτωπο». Κι η πολιτική αξία της έγκειται στο ότι γίνεται στο όνομα της σιωπηλής πλειοψηφίας των νοικοκυραίων ψηφοφόρων για τους οποίους δήθεν κόπτονται τα χρυσά βιογραφικά του Μαξίμου.
