Η σημερινή έρευνα των «ΝΕΩΝ» φέρνει στο φως ένα σοβαρό στοιχείο: η «χασούρα» από τις κλοπές σε σουπερμάρκετ αντιστοιχεί σε περίπου 250 εκατ. ευρώ τον χρόνο στον ετήσιο τζίρο τους στην Ελλάδα. Εδώ, πέραν ενός δομημένου συστήματος από σπείρες που κατακλέβουν αριστοτεχνικά και μεταπωλούν τα προϊόντα στη μαύρη αγορά, παρατηρείται ένα παράλληλο και πιο δραματικό και ανησυχητικό φαινόμενο.
Καθημερινοί άνθρωποι, συχνά συνταξιούχοι, γυναίκες και άνδρες, άνεργοι ή νέοι εντοπίζονται να κλέβουν μικροπράγματα από τα σουπερμάρκετ όπως λένε οι ειδικοί. Επειδή ακριβώς στα κλοπιμαία αυτά καταγράφονται κυρίως τρόφιμα αλλά και βρεφικά γάλατα ή και λάδι, το όλο θέμα χοντραίνει και πυροδοτεί ένα προφανές και εύλογο ερώτημα: Εν έτει 2025 ή 2026 είναι δυνατόν να έχουμε ανθρώπους που κλέβουν για να φάνε ή για στοιχειώδεις ανάγκες του σπιτιού τους;
Ο ελέφαντας στο δωμάτιο που λέγεται πληθωρισμός, ακρίβεια, κόστος ζωής δεν δείχνει να αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση και την αγορά και η εκτόξευση των τιμών στην καθημερινή διαβίωση οδηγεί στα παραπάνω ανησυχητικά φαινόμενα που συναντώνται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Οσο το φαινόμενο «Γιάννη Αγιάννη» – από τους «Αθλίους» του Βίκτωρος Ουγκώ – πυκνώνει, τόσο κάνει πιο επιτακτικές τις λύσεις και τις αμβλύνσεις φαινομένων υψηλών τιμών και σκανδαλωδών περιστατικών αισχροκέρδειας.
Ο όλος κίνδυνος από ένα μαζικό ρεύμα παραβατικών φτωχών ανθρώπων μπορεί να κλιμακωθεί και να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις – ακόμη και κοινωνικής αναταραχής. Λύσεις και απαντήσεις, κύριοι αρμόδιοι, και άμεσα.
