Πάνω από μισό αιώνα τώρα – προφανώς και αρκετά περισσότερο για τους ακόμα παλιότερους – η χώρα κατακαίγεται κάθε καλοκαίρι, μετράει νεκρούς, καμένα σπίτια και εκατομμύρια στρέμματα και δασικές εκτάσεις παραδομένα στην πύρινη λαίλαπα. Ανυπεράσπιστοι άνθρωποι βλέπουν τις περιουσίες τους να γίνονται στάχτη και μπαίνουν στο άπατο πηγάδι της καταστροφής.

Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό και περνάει διαρκώς από το μυαλό κάθε, μα κάθε ανθρώπου. Γιατί οι εκάστοτε κυβερνώντες είναι ανήμποροι (ή μήπως ανίκανοι;) να προστατεύσουν την πατρίδα; Για ποιο λόγο, αφού ξέρουν προκαταβολικά ότι θα συμβεί το κακό, δεν προχωρούν στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων; Πώς γίνεται ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ να εξαγγέλλονται μέτρα αλλά τελικά να καίγεται το σύμπαν;

Να φταίει ο… στρατηγός άνεμος; Να φταίει. Να φταίνε οι ηλίθιοι που μέσα στον καύσωνα κάνουν εργασίες μέσα στο δάσος; Να φταίνε κι αυτοί. Να φταίνε οι εμπρηστές που λατρεύουν τον Νέρωνα; Εντάξει, να φταίνε. Να φταίει κι ο… Χατζηπετρής; Μέσα κι αυτός.

Ομως όλα αυτά είναι γνωστά και επιπλέον αναμενόμενα. Εσύ, κύριε Κράτος, τι κάνεις για να τα αποτρέψεις ή να επέμβεις αποτελεσματικά; Επαφίεσαι στο 112 απλώς για να διώξεις τους ανθρώπους ώστε να μην καούν ζωντανοί; Πρόληψη διά της απομάκρυνσης; Καλό είναι, αλίμονο, για να μην έχουμε ένα νέο Μάτι. Ομως δεν φτάνει. Προφανώς, προφανέστατα, η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα. Αλήθεια όμως δεν φτάνει. Ολοι είδαμε συνανθρώπους μας να κλαίνε απελπισμένοι πάνω από τα καμένα σπίτια τους. Τι λέμε σε όλους αυτούς; Κουράγιο και τα ντουβάρια ξαναγίνονται; Αλήθεια τώρα; Τους χτυπάμε παρηγορητικά στην πλάτη πάνω από τους χαμένους κόπους μιας ολόκληρης ζωής; Γιατί αυτό δεν κάνουμε;

Δεν ψάχνουμε για το αν κοιμούνται ήσυχοι οι πολιτικοί. Λύσεις ψάχνουμε, και μάλιστα αποτελεσματικές. Γιατί φτάσαμε στο σημείο να καίγονται πια ακόμα και αστικές περιοχές! Μόλις πέρυσι η φωτιά ξεκίνησε από τον Βαρνάβα, διέσχισε τρία βουνά και έφτασε ως την οδό Αναπαύσεως στο Χαλάνδρι!

Είναι σαφές ότι ο όλος μηχανισμός πάσχει, είναι ακόμα πιο σαφές ότι υπάρχει υποστελέχωση, είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει και έλλειψη υλικών μέσων. Κι αφού συμβαίνουν όλα αυτά, δεν κάνουμε τίποτα πέρα από τον… σταυρό μας για να μας φυλάξει η Παναγιά και να μη συμβεί η στραβή. Αλλά πού να πρωτοπάει; Στα Κύθηρα; Στη Μεσσηνία; Στη Λακωνία; Στον Φενεό; Στο Κρυονέρι; Στην Εύβοια; Μα δεν θα προκάμει!

Εχει αποδειχτεί ότι τα Canadair που διαθέτουμε δεν επαρκούν. Κάποια μάλιστα είναι γερασμένα, ενώ κάποια άλλα καθηλωμένα. Γιατί δεν φροντίζουμε τόσα χρόνια να ανανεώσουμε έναν στόλο που δεν επαρκεί; Γιατί; Για την ίδια την πατρίδα πρόκειται. Οταν δίνονται λεφτά από ‘δώ κι από ‘κεί – κάποια μάλιστα χωρίς λόγο –, ποιος ο λόγος να μη θωρακιστεί ένας τομέας που διαλύει κάθε χρόνο τη χώρα;

Υπάρχει πάντα ανοιχτό και το τεράστιο θέμα με τους εποχικούς πυροσβέστες. Χρησιμοποιούνται μόνο για μια συγκεκριμένη περίοδο και μετά… στον πάγκο! Κι όσοι τοποθετούνται σε νησιά, μένουν σε… σκηνές είτε γιατί δεν υπάρχουν σπίτια για να μείνουν είτε γιατί τα ενοίκια είναι αστρονομικά. Οι άνθρωποι ρισκάρουν τη ζωή τους για να σώσουν τους συνανθρώπους τους και τις περιουσίες τους και δεν έχουν πού να κοιμηθούν!

Φτάνει πια με τα λόγια και τις διακηρύξεις πάνω από τα εκατομμύρια καμένα στρέμματα και σπίτια. Χρειάζεται να γίνει επαναπροσδιορισμός των πάντων. Δεν γίνεται να καίγεται συνέχεια η χώρα κι εμείς να αρκούμαστε στο 112.

Τελευταία Νέα