Τι ένωσε τους δύο πρώην χθες στο Πολεμικό Μουσείο και στη σύναξη για το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού; Το σφυροκόπημα στη συλλογική Δύση για το Ουκρανικό. Τι τους διαφοροποίησε; Πως σχεδόν με όρους χορογραφίας ο Σαμαράς πήγε ένα βήμα μπροστά σε μια συνολική αποδόμηση της σημερινής κυβέρνησης, με σκληρούς όρους όπως «cheerleaders» ή «χρήσιμοι ηλίθιοι» και καταλήγοντας στον πολύσημο όρο «ευθύνη». Οχι κόμμα δεν γεννήθηκε ακόμη. Ούτε ανακοινώσεις είχαμε. Η προσπάθεια όμως από την κυβέρνηση είτε να μη δώσει σημασία στην πολεμική χθεσινή σύναξη ή να αγνοήσει τις βολές θυμίζει ακριβώς την ατυχή προσπάθεια κατευνασμού της έναντι της Τουρκίας. Το γεγονός πως επιχειρείς να χαμηλώσεις τους τόνους έναντι μιας απειλής δεν σημαίνει πως η απειλή αυτή δεν υφίσταται για σένα. Ισχύει και στη διπλωματία, αλλά και συνολικά στην πολιτική.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
