Δεν ήμουν εκεί, κι έτσι δεν έχω άποψη για τη γλώσσα του σώματος του ομιλητή. Οπως και να το κάνεις, άλλο να βλέπεις μερικά στιγμιότυπα στην τηλεόραση κι άλλο να είσαι μάρτυρας των χειρονομιών, των μορφασμών, της διακύμανσης των συναισθημάτων, της διαρκούς μετάβασης από την υπερηφάνεια στην καταδίκη κι από τη νοσταλγία στην περιφρόνηση. Ευτυχώς η προχθεσινή ομιλία του Κώστα Καραμανλή στο Πολεμικό Μουσείο δημοσιεύτηκε αυτούσια στα σάιτ. Κι αφού τη διάβασα, ήμουν πλέον σίγουρος ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε την περασμένη εβδομάδα μια ιστορική ευκαιρία. Ναι, ο Καραμανλής, και όχι ο Τασούλας, έπρεπε να είναι η επιλογή του για την Προεδρία της Δημοκρατίας.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ