Τη Φωτεινή Ζαφειροπούλου συνάντησα για πρώτη φορά ως φοιτήτρια το 1975 σε μια εκδήλωση του Iστoρικoύ και Αρχαιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών που είχε ως στόχο την αποτροπή της εγκατάστασης ναυπηγείων στον κόλπο της Πύλου. Μίλησε τότε ως πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων στο κατάμεστο αμφιθέατρο Παπαρρηγοπούλου με μαχητικότητα αλλά και απλότητα και έλλειψη στόμφου. Την υπόθεση κερδίσαμε τότε οι αρχαιολόγοι με τη βοήθεια και ορισμένων σημαντικών δημοσιογράφων. Πώς θα μπορούσαμε να τη χάσουμε άλλωστε με μπροστάρισσα τη Φωτεινή;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ