Δεν είναι η πρώτη φορά που στη χώρα μας κατορθώνουμε να παραποιούμε και ιδέες και ήθη και ύφος. Ετσι μία από τις πλέον συκοφαντημένες έννοιες είναι η ηθογραφία. Πολύ σοφά οι παλαιοί μας εγγράμματοι, σοφοί δάσκαλοι ονόμασαν ένα συγγραφικό ύφος και ήθος ως ηθογραφία, όταν ακόμα δεν είχε αρχίσει, από την επιπόλαιη χρήση ημιμαθών, να ταυτίζεται με τη γραφικότητα. Ο,τι είχε αυλή, φτωχόσπιτο εργατιά και χωριατιά ονομάστηκε ηθογραφία, ενώ για την Ευρώπη, όπου ευδοκίμησε και δοξάστηκε, είναι κυρίαρχο ήθος και ύφος έργων πεζογραφίας και θεάτρου, και αργότερα και του σινεμά, που καταγράφουν συμπεριφορές και χαρακτήρες μέσα στο πεδίο που δρουν, έστω κι αν αυτό είναι παλάτι, αρχοντικό, εργοστάσιο ή επιστημονικό γραφείο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή