Το υπαρξιακό αφήγημα της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΣΔΜ) εντός της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας στηρίχθηκε στον τιτοϊκό μακεδονισμό και στο ιδεολόγημα της αντιφασιστικής πάλης της σλαβομακεδονικής συνιστώσας του πληθυσμού κατά των βουλγάρων κατακτητών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πραγματικότητα, η επιτόπια αντίσταση των σλαβομακεδόνων ούτε καθολική ούτε λαϊκή ήταν. Ο Τίτο ανησυχούσε πολύ για τον πραγματικό κίνδυνο ενσωμάτωσης των Σλαβομακεδόνων της Μακεδονίας του Βαρδάρη στη φασιστική Βουλγαρία και των Αλβανών στην Ιταλία. Γι’ αυτό έστειλε εκεί μαζικά σέρβους παρτιζάνους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή