Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Σε ένα διάλειμμα των αγώνων του - ως προπονητής πλέον - στα παιχνίδια της Adidas Next Generation στην Πάτρα πριν από κάποιους μήνες, ο Βασίλης Σπανούλης διέσχιζε τον διάδρομο των αποδυτηρίων του «Δημήτριος Τόφαλος» όταν άκουσε δυνατή μουσική σε ένα από τα αποδυτήρια.
Ανοίγοντας την πόρτα, είδε τους έφηβους παίκτες ελληνικής ομάδας που λίγο πριν είχαν γνωρίσει βαριά ήττα να βρίσκονται στο τσακίρ κέφι με τα τραγούδια.
Οι νεαροί στάθηκαν προσοχή σαν να μπήκε ο λοχίας στη μονάδα, και ο Kill Bill δεν τους χαρίστηκε.
Δεν τους έβαλε να παίρνουν... κάμψεις, αλλά τους τα έψαλε ένα χεράκι εξηγώντας τους πως πρέπει να «χτίσουν» χαρακτήρα και για να φτάσεις ψηλά πρέπει να έχεις την κατάλληλη νοοτροπία ακόμα και από νεαρή ηλικία, τουλάχιστον στο πώς πρέπει να σκέφτεσαι και να αντιδράς μετά από μια νίκη ή μια ήττα.
Ναι, ο Βασίλης Σπανούλης έχει το «μικρόβιο» του προπονητή μέσα του και μετά τους οκτώ αγώνες σε αυτά τα τουρνουά, τόσο στο Βελιγράδι όσο και στην Πάτρα δείχνει έτοιμος για το επόμενο βήμα που είναι το Περιστέρι.
Αν και έχει περάσει μόλις ένας χρόνος από τότε που είχε πει το δικό του «αντίο» ως παίκτης (δεν ξέρουμε αν τον έχει «σκοτώσει» ακόμα μέσα του) δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ για το επόμενο βήμα.
Στο Βελιγράδι και στην Πάτρα ήταν στην «τσίτα» και το εξήγησε κάποια στιγμή στην πρωτεύουσα της Σερβίας όταν ρωτήθηκε εάν θα είναι όρθιος σε όλα τα παιχνίδια.
«Αν καθίσω, άστο... Κάθεσαι όταν έχεις μια δική σου ομάδα, έχεις αυτοπεποίθηση και είσαι πιο χαλαρός. Εδώ θέλει καθοδήγηση. Αν αφήσεις κάνα λεπτό να πέσει κάτω θα... κουτουλάμε εδώ. Εγώ είμαι δίπλα στα παιδιά και όταν τους φωνάζω το κάνω για το καλό τους. Μπορώ να καταλάβω τι πρέπει να διορθώσουν για να φτάσουν εκεί που μπορούν. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά, προσπαθούμε να γίνουμε ομάδα. Δεν είναι και το πιο εύκολο, αλλά προσπαθώ να το διασκεδάσω. Ηθελα να ηρεμήσουν, έχουν και άγχος» τόνισε με νόημα.
Απαιτήσεις
Πολλοί έλεγαν ότι θα ξεκινήσει την καριέρα του από τον Προμηθέα, αλλά ο ίδιος επέλεξε το Περιστέρι και δεν έγινε τυχαία αυτό το πάντρεμα.
Πάει σε μια δύσκολη και απαιτητική μπασκετογειτονιά (από τις πλέον αυστηρές μαζί με τη Νέα Σμύρνη καθώς έχει φιλάθλους μπασκετικούς) όπου βρήκε μια εξαιρετική μπασκετοπαρέα με την οποία ήδη ξημεροβραδιάζεται σχεδιάζοντας όλοι μαζί το αύριο του ΓΣΠ.
Ο ρομαντικός Φίλιππος Κότσης (από φανατικός φίλος της ομάδας τα χρόνια της δεκαετίας του 1980) εξελίχθηκε σε έναν ώριμο παράγοντα με κατάθεση έργου, όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά και στο πόλο!
Ο - σχεδόν παίκτης ακόμα - Γιώργος Πανταζόπουλος που διατηρεί τη φόρμα του και τη σιλουέτα του από την εποχή της Νήαρ Ηστ με τις επικές εμφανίσεις.
Και ο πάντα πληθωρικός (ως παίκτης και προπονητής) Ανδρέας Πολέμης που δώστου μπάσκετ και πάρτου την ψυχή.
Παράλληλα στο Περιστέρι θα έχει σύμμαχο και τον καλό του φίλο και μάνατζέρ του χρόνια, τον Μίσκο Ραζνάτοβιτς, ένας από τους πρώτους που είχε πει ότι ο Βασίλης Σπανούλης μπορεί να γίνει πολύ καλός προπονητής.
Μια μελλοντική συνεργασία με ταλέντα από την περίφημη Μέγκα Μπάσκετ, την ομάδα του Μίσκο θα ήταν ιδανικό και για τις δύο πλευρές.
Απειρος αλλά...
Ο Kill Bill μπορεί να είναι (ακόμα) άπειρος ως προπονητής αλλά είναι ιδανικός για να εμπνεύσει νέα παιδιά, νέα ταλέντα και το Περιστέρι αποτελεί τον κατάλληλο προορισμό για τέτοιους παίκτες (από τις ομάδες με πολύ βαριά φανέλα και παρελθόν σε παιδικοεφηβικά πρωταθλήματα).
Δεν πήγε για τα χρήματα στο Περιστέρι, με αυτά που έχει βγάλει από τη μυθική καριέρα του θα μπορούσε να το αγοράσει! Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ξεπερνούν τις 300.000 ευρώ οι αμοιβές όλου του προπονητικού τιμ. Το κίνητρο για τον Βασίλη είναι πολύ μεγάλο και το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό του ακόμα μεγαλύτερο.
