Ναι, εντάξει, ο νόμος για τα ζώα συντροφιάς είναι σύγχρονος και φέρνει τα δεδομένα της χώρας κοντά στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Κανένας, βέβαια, δεν περιμένει να τηρηθούν τα προβλεπόμενα στα βουνά και στα λαγκάδια της χώρας, στην αθάνατη ελληνική επαρχία όπου η ζωή των ζώων, αν δεν είναι για άρμεγμα ή σφαγή, αξιολογείται χαμηλότερα σε σχέση με την κλίμακα που ισχύει στις πόλεις. Και υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν μπορεί να το λύσει κανένας νόμος. Λέγεται «το σκυλί του γείτονα». Που είναι δεσποζόμενο και καλοταϊσμένο και έχει χώρο στην αυλή ή στο μπαλκόνι και το αφεντικό του τα έχει κάνει όλα καλά. Μόνο που το καταραμένο γαβγίζει. Παθαίνει υστερία όταν δει άλλο σκυλί. Ουρλιάζει λίγο πριν κοιμηθείς και μόλις ξυπνήσεις. Εκτός από τα βράδια που βγαίνεις και εσύ έξω και ουρλιάζετε μαζί, κοιτώντας το φεγγάρι.