Η ελληνική κοινωνία σχεδόν στην ολότητά της θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός ότι τα πανεπιστήμιά μας εδώ και πολλά χρόνια περιστασιακά μετατρέπονται σε χώρους εγκλήματος και τρομοκρατίας. Η κοινή γνώμη επιρρίπτει ευθύνες στην πανεπιστημιακή κοινότητα για τη διαιώνιση της επίλυσης του προβλήματος, παραβλέποντας όμως ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία καθηγητές και φοιτητές ζητούν επίμονα και επί δεκαετίες τη βελτίωση της φύλαξης των πανεπιστημιακών χώρων. Και αυτό γιατί η ανασφάλεια αποτελεί τροχοπέδη για τη διακίνηση ιδεών, αλλά και για την αξιοποίησή τους για την παραγωγή νέας γνώσης. Οσοι μοχθούμε για μια εύρωστη ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας, προσβλέπουμε στην εξεύρεση μιας λειτουργικής λύσης για τη φύλαξη των ιδρυμάτων, στα πρότυπα των όσων με επιτυχία εφαρμόζονται σε αντίστοιχα ιδρύματα άλλων χωρών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή