Η θέση, ο «τρόπος» και ο αληθινός τόπος του

Αναφέρθηκε πολύ τις μέρες αυτές η περίφημη πλέον πρώτη λογοτεχνική φράση του Αλεξάκη στα γαλλικά, το πρώτο του άνοιγμα της γαλλικής πολιτισμικής πύλης με το δικό του χέρι στο βαρύ της μπρούτζινο πόμολο, στα δεκαεφτά του χρόνια: «Δεν υπάρχει θεός, είμαι σε θέση να το ξέρω». Λέγεται (το λέει ο ίδιος, το 1989 στο Παρίσι-Αθήνα) ότι την προόριζε συνειδητά, ήδη απ’ τη στιγμή που την πρωτογράφει στα εφηβικά του χρόνια τότε στη Λιλ, στο βορειότερο άκρο του γαλλικού εξαγώνου, στο βορειότερο και πιο μουντό άκρο, για επιτύμβια επιγραφή – τη δική του. Αναφέρθηκε εκτενώς η φράση αυτή, «κυκλοφόρησε» όπως λέμε, λόγω και του αυτονόητου δέους που προκαλεί το άκουσμά της δίπλα στην είδηση του θανάτου του, όμως μάλλον δεν της δόθηκε η ιδιαίτερη προσοχή που της αξίζει ως προς το πραγματικό ζήτημα που θέτει.