– Καλημέρα, κύριε καταληψία. Μήπως θα μπορούσατε να εκκενώσετε τον χώρο, σας παρακαλώ;
– Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι.
Η εκκένωση από την Αστυνομία της κατάληψης Rosa-Nera στο λιμάνι των Χανίων τροφοδότησε απροσδόκητες αντιδράσεις ακόμα και από πολιτικούς χώρους που δεν συνηθίζουν να υπερασπίζονται ομάδες που προσδιορίζονται αναρχικές. Οχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ΚΚΕ έκανε ανακοίνωση με την οποία επέκρινε την κυβέρνηση – λέγοντας βέβαια διάφορα περί δωρεάν κάλυψης των αναγκών των φοιτητών. Μια άλλη μερίδα διαμαρτυριών στάθηκε στη χρήση (ελαφράς) βίας από την Αστυνομία κατά διαμαρτυρομένων που επιχείρησαν να επιτεθούν σε άνδρες οι οποίοι συμμετείχαν στην εκκένωση.
Αυτό που δεν ελέχθη για την κατάληψη από το 2004 ενός πανεπιστημιακού κτιρίου ίσως στο ωραιότερο σημείο των Χανίων, στο λιμάνι, είναι ότι κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε ως χώρος από τον οποίο ξεκίνησαν βιαιοπραγίες κατά καθηγητών, οι οποίοι δεν συναινούσαν σε διάφορες επιδιώξεις «του κινήματος». Το 2006, στον χώρο της Rosa-Nera συγκεντρώθηκαν δώδεκα «επαναστάτες», αγόρασαν μια τούρτα, φόρεσαν τις κουκούλες τους (δεν βλάπτουν, σε αντίθεση με τις μάσκες για την πανδημία) και, αφού φωτογραφίστηκαν, πήγαν στο κτίριο της πρυτανείας, απέναντι, και έριξαν την τούρτα στο πρόσωπο του πρύτανη Ιωακείμ Γρυσπολάκη. Επρεπε να τιμωρήσουν το σύστημα.
Αλλά τέτοιες πράξεις, όπως ο τουρτοπόλεμος ή το «χτίσιμο» των ενοχλητικών καθηγητών στο γραφείο τους (ο καθηγητής Γρυσπολάκης το έχει υποστεί κι αυτό), καλύπτονταν από το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί ο Πολάκης, αυτά τελείωσαν.
