Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Αν ο εχθρός του εχθρού μας είναι φίλος μας, ένας παλιόφιλος που γίνεται όλο και πιο «κολλητός» με τον εχθρό μας τι είναι; Το ερώτημα απασχολεί έντονα τον Λευκό Οίκο καθώς, όπως μεταδίδει η φίλα προσκείμενη προς τον Ντόναλντ Τραμπ «Wall Street Journal», η Σαουδική Αραβία συνεργάζεται στενά και μάλιστα εν κρυπτώ με την Κίνα για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων ουρανίου που διαθέτει.
Επικαλούμενη «δυτικούς αξιωματούχους», η εφημερίδα κάνει λόγο για ολόκληρο εργοστάσιο που κατασκεύασε σε αραιοκατοικημένη περιοχή στα βορειοδυτικά της χώρας η κυβέρνηση του Ριάντ «σε συνεργασία και με την πολύτιμη βοήθεια του Πεκίνου». Το εργοστάσιο μετατρέπει, κατά τις πληροφορίες, μεταλλεύματα ουρανίου σε συμπυκνωμένη σκόνη ουρανίου (yellowcake). Πρόκειται για μια διαδικασία που οι ειδικοί θεωρούν ως ένα βήμα πριν από τον εμπλουτισμό του ορυκτού για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε το Ριάντ απέκλεισε την πιθανότητα ή την επιλογή κατασκευής πυρηνικών όπλων. Τουναντίον, ο πρίγκιπας του σαουδαραβικού θρόνου Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν είχε ευθέως δηλώσει το 2018 ότι «αν το Ιράν αναπτύξει πυρηνική βόμβα, εμείς θα ακολουθήσουμε το συντομότερο δυνατό».
Ασφαλώς το Ιράν ήταν μέλος της «Αυτοκρατορίας του Κακού» τα χρόνια του Ρόναλντ Ρέιγκαν (όταν το Ιράκ του Σαντάμ ήταν ο στενότερος σύμμαχος της Ουάσιγκτον στην περιοχή). Και μετά κατετάγη στη χορεία των κρατών που «υποθάλπουν την τρομοκρατία». Και επίσης υφίσταται εδώ και χρόνια τις κυρώσεις της Ουάσιγκτον επειδή δεν συνεργάζεται πλήρως και προθύμως με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA) που διερευνά για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών τα πυρηνικά προγράμματα των χωρών.
Ομως ούτε το Ριάντ επιδεικνύει πνεύμα συνεργασίας με την ΙΑΕΑ. Προς μεγάλη ανησυχία όχι μόνο των Αμερικανών (που κυρίως ανησυχούν για την εμπλοκή των Κινέζων στο όλο project), ούτε βέβαια των σιιτών Ιρανών (που εκτός από το θρησκευτικό δόγμα τούς χωρίζει από τους σουνίτες Σαουδάραβες μια χρόνια αντιπαλότητα για την επικυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής). Εκείνοι που ανησυχούν σφόδρα από το πυρηνικό πρόγραμμα της Σαουδικής Αραβίας (και του Ιράν φυσικά) είναι το Ισραήλ. Και αναμφίβολα στην αξιολόγηση των συμμάχων των Αμερικανών στην ευρύτερη περιοχή οι Ισραηλινοί βρίσκονται στην κορυφή και μακράν όλων των άλλων.
Διαψεύδουν. Το σαουδαραβικό υπουργείο Ενέργειας αρνείται κατηγορηματικά ακόμα και το ότι έχει ανεγερθεί εργοστάσιο στην περιοχή. Προσθέτει, όμως, ότι η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας αποτελεί κομβικό στοιχείο της στρατηγικής απεξάρτησης της χώρας από το πετρέλαιο, που έχει εκπονήσει και εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια ο πρίγκιπας Σαλμάν. Το υπουργείο επίσης δεν αρνείται ότι το Ριάντ έχει υπογράψει συνεργασία με τους Κινέζους για την εκμετάλλευση του ουρανίου. Αλλά «μόνο για ενεργειακούς σκοπούς», όπως όλοι ανεξαιρέτως όσοι «αγγίζουν» ουράνιο υποστηρίζουν.
Είναι γνωστό ότι η China National Nuclear Corp. έχει υπογράψει από το 2017 με το Ριάντ μνημόνιο κατανόησης για την εξερεύνηση των σαουδαραβικών κοιτασμάτων ουρανίου. Το μνημόνιο υπεγράφη στο πλαίσιο συμφωνίας του 2012 μεταξύ Ριάντ και Πεκίνου για συνεργασία σε ειρηνικές χρήσεις πυρηνικής ενέργειας. Πού έγκειται το πρόβλημα; Πρώτον, από το 2012 και κυρίως από το 2017 και εντεύθεν οι σχέσεις ΗΠΑ - Κίνας επιδεινώνονται διαρκώς. Δεύτερον (αλλά όχι λιγότερο σημαντικό), η Σαουδική Αραβία δεν συνεργάζεται με την ΙΑΕΑ και συγκεκριμένα αρνείται να υιοθετήσει πρωτόκολλο ευρέων επιθεωρήσεων και ελέγχων των πυρηνικών και μη πυρηνικών βιομηχανικών εγκαταστάσεών της. Και ο πρόεδρος Τραμπ περιφρονεί μεν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και άλλους διεθνείς θεσμούς υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, όχι όμως και την Υπηρεσία Πυρηνικής Ενέργειας (όταν τον εξυπηρετεί).
