Στα έγγραφα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας προσδιορίζεται ποιες καταγγελίες θα αρχειοθετούνται χωρίς… καμία ματιά και χωρίς δεύτερη σκέψη. Οπως προσδιορίζεται, «οι καταγγελίες αυτές είναι είτε εκτός αρμοδιότητας, πράξεις και αποφάσεις δικαστικών λειτουργών, θρησκευτικά νομικά πρόσωπα κ.λπ. ή από την αξιολόγηση προέκυψε ότι είναι εξαιρετικά μικρής σημασίας. Οπως π.χ. καταγγελία για μη συμφωνία του πολίτη για χρέωση μικρού ποσού δημοτικών τελών, αφού είναι χαμηλού οικονομικού ενδιαφέροντος, μη τεκμηριωμένη, μη επαναλαμβανόμενη και με μηδενική επικινδυνότητα για το κοινωνικό σύνολο. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά το παρελθόν, με καταγγελία που αφορούσε οφειλόμενα τέλη σύνδεσης οικίας στο δίκτυο ύδρευσης της ΕΥΔΑΠ, ύψους 660 ευρώ, ασχολήθηκε για σημαντικό χρονικό διάστημα τόσο ο Συνήγορος του Πολίτη όσο και ελεγκτικός μηχανισμός του Δημοσίου. Προφανώς η κοστολόγηση του χρόνου που απασχολήθηκαν οι αρμόδιοι θα έδειχνε ότι η ενασχόληση με την υπόθεση είναι απολύτως αντιοικονομική, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της υπόθεσης».
Αντιθέτως, επισημαίνονται καταγγελίες «υψίστου ενδιαφέροντος» που οδηγούν στην άμεση συγκρότηση κλιμακίου ελέγχου, προκειμένου ο έλεγχος να διενεργηθεί κατά προτεραιότητα. Κι έτσι η ΕΑΔ προσδιορίζει μια τέτοιου είδους περίπτωση: «καταγγελία για αποπληρωμή συγχρηματοδοτούμενου επενδυτικού έργου μεγάλου προϋπολογισμού, το οποίο δεν έχει αποδεδειγμένα ολοκληρωθεί και στο οποίο εμπλέκονται υπάλληλοι, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν πειθαρχικές ποινές για ανάλογη παραβατική συμπεριφορά».
