Ημερολόγιο καραντίνας ημέρα – αρνούμαι να μετράω. Ο καθένας διαχειρίζεται το άγχος με τον δικό του τρόπο. Βρίσκει τις δικές του διεξόδους. Εγω νιώθω μια επιτακτική ανάγκη για εικόνες και αποδείξεις τρυφερότητας, γενναιοδωρίας, ανθρώπινης ομορφιάς. Τις αναζητώ καθημερινά, σε διάφορες γλώσσες. Οι φοιτητές Ιατρικής της Γαλλίας που σπεύδουν μαζικά να δηλώσουν εθελοντές. Οι αλληλέγγυοι γείτονες της Ιταλίας. Οι μουσικοί στα μπαλκόνια της Ισπανίας. Μια φράση μου έχει στοιχειώσει το μυαλό από το Σάββατο. Ενας στίχος ποιητή που έγινε γιατρός – ή μήπως το ανάποδο; «Η κάθε γλώσσα να μιλεί την καλοσύνη της ημέρας». Καλέ μας Ανθρωπε, σε ευχαριστούμε.
Vidcast: Face2Face
