Το ξεχωριστό συναίσθημα που νιώθει η Κίμια Αλιζαντέχ κάθε φορά που κρεμάει ένα ακόμα μετάλλιο στον λαιμό της σε κάποια διοργάνωση εκπροσωπώντας την πατρίδα της δεν συγκρίνεται με τίποτε με αυτό που ένιωσε με την τελευταία της απόφαση. Που δεν της απέφερε κάποιο μετάλλιο αλλά την έκανε – επιτέλους – να νιώσει για πρώτη φορά ελεύθερη. Κάτι που η πρώτη (και μοναδική ως τώρα) γυναίκα από το Ιράν που κατέκτησε μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είχε ζήσει ποτέ στη χώρα της εδώ και 21 χρόνια που βρίσκεται στη ζωή. Η νεαρή πρωταθλήτρια του τάε κβον ντο (χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 οι μεγαλύτερες επιτυχίες της) σκεφτόταν εδώ και αρκετό καιρό να κάνει το μεγάλο βήμα στη ζωή της και να φύγει από το Ιράν, από μια χώρα που όχι απλά την καταπίεζε (ως γυναίκα αλλά και ως πολίτη) αλλά την «έπνιγε» στην καθημερινότητά της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή