Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Πριν από δύο χρόνια ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δήλωσε ότι όταν η Λαϊκή Δημοκρατία θα γιορτάσει την εκατονταετηρίδα της το 2049, θα πρέπει να έχει εξελιχθεί σε μια «μεγάλη σύγχρονη σοσιαλιστική χώρα» με προηγμένη οικονομία. Για να επιτύχει αυτόν τον φιλόδοξο στόχο, η Κίνα θα πρέπει να εξασφαλίσει άλλες τρεις δεκαετίες ισχυρών οικονομικών επιδόσεων και ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Το ερώτημα είναι πώς.
Το πρώτο βήμα προς την απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι να κατανοήσουμε τι οδήγησε τις προηγούμενες επιτυχίες της Κίνας. Ο κατάλογος είναι εντυπωσιακός: τρεις δεκαετίες διψήφιας αύξησης του ΑΕΠ, απότομη αύξηση του ποσοστού αστικοποίησης, από 18% το 1978 σε 57% το 2016, και η πτώση της φτώχειας, σύμφωνα με το πρότυπο της Κίνας, από 250 εκατομμύρια ανθρώπους το 1978 σε 50 εκατομμύρια το 2016. Με αυτόν τον ρυθμό η Κίνα θα έχει εξαλείψει εντελώς τη φτώχεια μέσα στο επόμενο έτος.
Η κυβέρνηση της Κίνας ενθάρρυνε τις εισροές ξένου κεφαλαίου για να προωθήσει την ανάπτυξη σε τομείς με δυνητικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Καθώς οι τομείς αυτοί έγιναν παγκοσμίως ανταγωνιστικοί, συνέβαλαν στην προοδευτική διαρθρωτική αλλαγή, στη συσσώρευση κεφαλαίου και στην αύξηση της παραγωγικότητας και της απασχόλησης. Αυτή η προσέγγιση σήμαινε ότι η οικονομία της Κίνας, παρά τη μεγάλη εσωτερική της αγορά, εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από το εξωτερικό εμπόριο. Στην πραγματικότητα, η μεταποίηση αντιπροσωπεύει μεγάλο μέρος αυτής της εξέλιξης και βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στις ξένες άμεσες επενδύσεις.
Η εστίαση στις εξαγωγές εξυπηρετούσε πολύ την Κίνα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Ομως, τα επόμενα 30 χρόνια το κλειδί για την επιτυχία θα είναι να απελευθερωθεί το τεράστιο δυναμικό της εγχώριας αγοράς της Κίνας, ιδίως με την άρση των θεσμικών εμποδίων που εμποδίζουν την επέκταση της δημιουργικότητας των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Μόνο τότε η Κίνα μπορεί να προχωρήσει πιο πέρα και να οδηγήσει τον κόσμο στην καινοτομία.
Ο Ζανγκ Γιουν είναι πρύτανης της School of Economics στο Fudan University και διευθυντής στο China Center for Economic Studies
