Είναι πολύ… ύπουλο αποτέλεσμα το 0-0 σε εκτός έδρας αναμέτρηση, όταν υπάρχει επαναληπτικός στην έδρα σου. Ιδιαίτερα σε τέτοια παιχνίδια όπως αυτό που έδωσε ο Ολυμπιακός με τη Βικτόρια Πλζεν, είναι τόσο… εύθραυστο και επικίνδυνο που δύσκολα μπορείς να διακρίνεις ένα ξεκάθαρο φαβορί. Είναι, όμως, σαφώς καλύτερο από μια ήττα που θα έβαζε στον Ολυμπιακό την υποχρέωση να σκοράρει περισσότερες της μία φοράς και θα του απαγόρευε να δεχτεί γκολ.
Τι διακρίνει κανείς, όμως, βλέποντας το πρώτο ματς της Τσεχίας; Πως η Βικτόρια έχει μεν αρκετή ποιότητα, αλλά και αρκετή αφέλεια στο παιχνίδι της. Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού με το αποτέλεσμα στο μηδέν και με το ματς να βρίσκεται στο πρώτο ημίχρονο, έπαιζαν αρκετά ψηλά, δίνοντας το δικαίωμα στους παίκτες του Μαρτίνς να χτυπήσουν στο ανοιχτό γήπεδο. Αν ήταν λίγο πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια ή λίγο πιο γρήγοροι στην τελική τους πάσα, θα είχαν βρει το γκολ σε αυτές τις κόντρα επιθέσεις.
Αυτή η εικόνα της Πλζεν, που έδειχνε να βρίσκεται σε σύγχυση όποτε ο Ολυμπιακός έβγαινε οργανωμένα μπροστά, δίνει λόγους αισιοδοξίας για το γκολ που θα ψάξουν οι Ερυθρόλευκοι. Κι αν η Πλζεν δεχτεί πρώτη γκολ και αναγκαστεί να βγει από τα καρέ της, θα γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα για τον Ολυμπιακό, όσο παρακινδυνευμένη κι αν είναι η πρόβλεψη.
Τι παραπάνω θα χρειαστεί η ομάδα του Μαρτίνς; Καλύτερη αξιοποίηση και περισσότερο αξιόλογη τελική πάσα στον κεντρικό επιθετικό. Να έρθει η μπάλα παραπάνω φορές σε αυτόν και με καλύτερες προϋποθέσεις. Στην Τσεχία οι περισσότερες απειλές ήρθαν από Ποντένσε, Βαλμπουενά, ακόμα και απ’ τον Μπουχαλάκη. Αν αξιοποιηθεί καλύτερα ο φορ, θα γίνει ευκολότερα και η δουλειά.
