«Το γκολ του τελικού του 2004 είναι αξέχαστο και με συνόδεψε από τότε σε όλη μου την καριέρα αλλά και στη ζωή μου ολόκληρη. Χαίρομαι που σκόραρα ξανά και αυτό το γκολ το αφιερώνω στον πατέρα μου που έχασα πριν από δύο εβδομάδες».
Ο χρυσός σκόρερ του τελικού του 2004, ο Αγγελος Χαριστέας, παραδέχτηκε ότι το χθεσινό γκολ δεν είχε την ίδια βαρύτητα με εκείνο του τελικού που έγραψε Ιστορία. Απλά είχε συναισθηματική αξία και το αφιέρωσε στον πατέρα του που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης στάθηκε ιδιαίτερα στο μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς: «Τόσα παιδιά στην εξέδρα, τι όμορφες εικόνες. Οσο για μας θα συνεχίσουμε και με άλλα παιδιά να έρχονται γιατί εμείς όσο και να βάψουμε το μαλλί το σώμα δεν ακολουθεί».
Ο MVP του αγώνα και σκόρερ του πρώτου γκολ, ο Κώστας Κατσουράνης, παραδέχτηκε ότι «όποτε μπορώ θα σκοράρω, δεν σταματάω, απλά είμαι ήδη… λιώμα. Πολύ κούραση. Ομως είναι υπέροχο που είδαμε τόσον κόσμο και πάλι δίπλα μας και ακούσαμε και πάλι τα συνθήματα της Πορτογαλίας».
Ρεχάγκελ και Σάντος πήραν πολύ σοβαρά το παιχνίδι με τον Γιάννη Τοπαλίδη να φοράει πλέον γυαλιά για να δει το χαρτί με τις αλλαγές. Ηταν μια όμορφη βραδιά για όλους.
Legends 2004 (Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης (35′ Χαλκιάς, 54′ Κατεργιαννάκης), Σεϊταρίδης (63′ Μπασινάς), Καψής, Δέλλας (51′ Νταμπίζας), Φύσσας (43′ Γκούμας), Ζαγοράκης (43′ Τσιάρτας), Μπασινάς (53′ Καφές), Κατσουράνης, Γιαννακόπουλος (43′ Γεωργιάδης), Καραγκούνης (70′ Γιαννακόπουλος, 75′ Βρύζας), Χαριστέας (68′ Παπαδόπουλος), Βενετίδης.
Portugal Legends (Σάντος): Μπαΐα, Μιγκέλ, Καρβάλιο, Αντράντε, Βαλέντε, Πετίτ, Μέντες, Μανίς, Ντέκο, Παουλέτα, Ποστίγκα. Αγωνίστηκαν και οι: Μποσίνγκουα, Μέιρα, Ρότσα, Φερέιρα, Ρομέου, Φρεσό, Σάντος.
