Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει να θυμάται αρκετές εβδομάδες έντασης από την περασμένη σεζόν. Κι αυτές μπορεί να μην είναι – κατ’ ανάγκη – στη Στοκχόλμη και το Μιλάνο, εκεί όπου κατέκτησε τους δύο πρώτους τίτλους του.
Ηταν οι ημέρες της Βαρκελώνης και του Τορόντο. Σε αυτά τα τουρνουά έφτασε στους πρώτους τελικούς της καριέρας του, έχασε και στους δύο από τον Ράφα Ναδάλ, ωστόσο τότε συστήθηκε με τον καλύτερο τρόπο στο κοινό του τένις. Ηταν η περίοδος, με ενδιάμεσο σταθμό το Γουίμπλεντον, που όλοι κατάλαβαν ότι είχαν μπροστά τους έναν αθλητή υψηλού επιπέδου.
Κάτι ανάλογο συνέβη και στις δύο υπέροχες εβδομάδες της Μελβούρνης. Ο Τσιτσιπάς έζησε το όνειρό του στο πρώτο Γκραν Σλαμ του 2019, φτάνοντας μέχρι την ημιτελική φάση, όπου και πάλι η μοίρα έφερε στον δρόμο του τον Ράφα Ναδάλ. Το Οπεν της Αυστραλίας ήταν το τουρνουά της καταξίωσης και της επιβεβαίωσης για τον 20χρονο πρωταθλητή. Κι αυτό το είπαν πολλοί παλαιοί άσοι του τένις. Το επεσήμαναν τα περισσότερα διεθνή ΜΜΕ, το κατάλαβε και ο ίδιος. Ισως για αυτό να στενοχωρήθηκε τόσο από την ήττα του στον ημιτελικό. Τι μπορεί να κρατήσει από τις ημέρες της Μελβούρνης; Καταρχήν τις νίκες που τον έφεραν έως την ημιτελική φάση και ιδιαίτερα τον θρίαμβο επί του Ρότζερ Φέντερερ. Σε ηλικία 20 χρονών, με ουσιαστικά δύο χρόνια επαγγελματικής καριέρας, ο Τσιτσιπάς μπορεί να «κυκλώσει» τις ημερομηνίες που νίκησε τους δύο από τους τρεις μεγάλους του τένις. Πρώτα τον Τζόκοβιτς στο Τορόντο και την περασμένη Κυριακή στη Μελβούρνη τον Φέντερερ. Οι ημέρες της Μελβούρνης τον ανέδειξαν ως τον σημαντικότερο εκπρόσωπο της νέας γενιάς του τένις. Το ουσιαστικό είναι ότι ο ίδιος, έχοντας πεισμώσει από τη χτεσινή του ήττα, θα κάνει το καλύτερο ώστε να δικαιώσει όλα τα κολακευτικά σχόλια που ειπώθηκαν και γράφτηκαν για αυτόν.
