Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. Θα την πω. Είμαστε κοντά σε δύο μεγάλες επιστροφές. Του Ολυμπιακού στον πρωταθλητισμό, του Αρη σε ρόλο πρωταγωνιστή στην πρώτη πεντάδα. Αυτό που έγινε στον Ολυμπιακό είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Να το ξαναπάμε άλλη μία. Σκούπα και φαράσι. Είκοσι μεταγραφές. Νέος προπονητής, που δουλεύει για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα του. Οι εννιά της ενδεκάδας νεοφερμένοι. Διασωθέντες από πέρυσι δύο. Φορτούνης και Ομάρ. Οσονούπω θα ενσωματωθούν Μεριά, Γκιγέρμε, Νάτχο, Τουρέ. Ο γκολκίπερ Ζοσέ Σα κι ο επιθετικός Ματίας Νάχουελ. Ομάδα που μόνο καλύτερη μπορεί να γίνεται, μέρα με τη μέρα. Να δέσουν οι παίκτες μεταξύ τους, να βγαίνουν αυτοματισμοί. Τα περιθώρια μέχρι να φανεί το ταβάνι, είναι πολλά. Πραγματικά δεν έχει ξαναγίνει. Ομάδα δύο μηνών, να δείχνει έτοιμη για πρωταθλητισμό.
Πολυτέλεια
Ομάδα που ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων κέρδισε τον κόσμο με το καλημέρα. Ομάδα που έχει και ποιότητα και διάθεση να παίξει ποδόσφαιρο. Η μεταμόρφωση του Κώστα Φορτούνη τα λέει όλα. Το κέφι του για μπάλα. Είναι η δουλειά που γίνεται στην προπόνηση. Είναι τα αποδυτήρια. Είναι η θετική αύρα. Είναι η θέληση για επιστροφή. Που εκφράστηκε καταρχήν με τις αποφάσεις-επιλογές της διοίκησης και μεταλαμπαδεύτηκε σ’ ολόκληρο τον οργανισμό. Ενδεικτική η τελευταία κίνηση με τον Γιάγια Τουρέ. Μια μεταγραφή-πολυτέλεια για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός ξανάγινε ομάδα. Ο προπονητής έδειξε ευθύς εξ αρχής ότι ξέρει τι θέλει. Αποφάσισε αμέσως για την ενδεκάδα. Δεν κάνει πειράματα και «τρέλες», σε πρόσωπα και τακτική. Δεν ανακατεύει στο ελάχιστο την τράπουλα. Στόχος να αποκτήσει το συντομότερο δυνατό η ομάδα ομοιογένεια και ταυτότητα.
Ταυτότητα
Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα του προπονητή. Βλέπεις τον Ποντένσε και τον Λάζαρο. Ποδοσφαιριστές, ικανούς στο «ένας μ’ έναν». Δεν σπαταλάνε επιθέσεις. Δεν κάνουν κατάχρηση στο «παραπάνω». Το επιχειρούν μόνο όταν όταν είναι ευνοϊκές οι προϋποθέσεις. Κι αυτό είναι δουλειά του προπονητή. Κι απ’ τον Πειραιά στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι φιλοφρόνηση. Και χάιδεμα αφτιών. Ο Αρης έλειψε από το πρωτάθλημα. Ο κανονικός Αρης. Οχι ο Αρης που παρέπαιε και ψυχομαχούσε να μείνει στην κατηγορία. Ελειψε αυτός ο Αρης που είδαμε τις δύο πρώτες αγωνιστικές. Αυτός ο Αρης που έκανε την Κυριακή στο Καυτανζόγλειο 11.681 εισιτήρια. Οταν η πρωταθλήτρια ΑΕΚ στην πρεμιέρα με τα Γιάννινα, με το ενάμισι πόδι στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, έκοψε 7.504. Σεβαστή η προσπάθεια που γίνεται σε Τρίπολη και Περιστέρι, αλλά αυτή η μονοτονία στη διεκδίκηση των δύο εισιτηρίων που περισσεύουν για το Γουρόπα κούρασε. Κακά τα ψέματα. Με 700 τόσα εισιτήρια χτίζεις στην άμμο.
Ντέρμπι
Η δυναμική του Αρη είναι τεράστια. Ο δεύτερος πόλος της ποδοσφαιρικής Θεσσαλονίκης επέστρεψε. Είναι πλέον εδώ. Το να κοντράρει τον ΠΑΟΚ δεν γίνεται. Στο μεταξύ τους παιχνίδι όμως, την 7η αγωνιστική στο Κλεάνθης Βικελίδης, δεν θα πέφτει καρφίτσα. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι πλέον ο μόνος στην πόλη. Οσοι ξέρουν από ποδόσφαιρο, ξέρουν πολύ καλά ότι τα ντέρμπι της Αθήνας σε σχέση με το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης είναι παιδική χαρά. Το χαμηλό επίπεδο του πρωταθλήματος ευνοεί την προσπάθεια του Αρη να χωθεί με τη μία στην πρώτη πεντάδα. Στο επιθετικό κομμάτι είναι μια χαρά. Τεχνίτες ποδοσφαιριστές, που βάζουν την μπάλα κάτω και προσφέρουν θέαμα. Θέματα υπάρχουν στην άμυνα κι ο χρόνος θα δείξει ποιο θα είναι το ταβάνι. Σε κάθε περίπτωση, το πρωτάθλημα είχε ανάγκη αυτόν τον Αρη. Που πέρα από τη βαριά φανέλα και τον κόσμο είναι μία ομάδα που δεν σε κουράζει να τη βλέπεις να παίζει ποδόσφαιρο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτός ο Αντρέ, που ζήτησε κοντά στα εξακόσια χιλιάρικα συμβόλαιο, ούτε ήξερε, ούτε ρώτησε;
Σχόλια
Vidcast: Στα Σχοινιά
