Ο αριθμός 6 είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός.

Είναι ο αριθμός των άκρων, καθώς στην θετική του έκφραση συμβολίζει τις απεριόριστες δυνατότητες για δημιουργία, αλλά στην αρνητική του εκδοχή ταυτίζεται με την αυτοκαταστροφή και την ανασφάλεια. Και από αυτή την άποψη ταιριάζει γάντι στις εκλογές της Τουρκίας, που όσο λιγοστεύει ο χρόνος για το άνοιγμα των καλπών, τόσο θολώνει το τοπίο της επόμενης μέρας.

Μέχρι στιγμής έχουν γραφτεί και συνυπολογιστεί τα πάντα. Η ενωμένη αντιπολίτευση των 6 (πάλι) κομμάτων πίσω από τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, η ψήφος των Κούρδων υπέρ του, οι δεσμεύσεις του για πάταξη του πληθωρισμού.

Και από την άλλη πλευρά, τα μεγάλα έργα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το ριψοκίνδυνο, συχνά αποτελεσματικό, ενίοτε καταστροφικό, παιχνίδι του με τις χώρες κοντά και μακριά από την Τουρκία και φυσικά το πείσμα του να φέρει πίσω τις ξένες επενδύσεις στη χώρα που ο ίδιος κέρδισε και έχασε στα 20 χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία.

Κιλιτσντάρογλου vs Ερντογάν

Ομοίως, όλοι έχουν διαβάσει για την άνευρη προσωπικότητα του πρώτου, τους κινδύνους που ενέχει ο κατακερματισμός της αντιπολίτευσης και τα εθνικιστικά στοιχεία εντός της, που μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω μετά τις εκλογές.

Για την ευθύνη του Τούρκου προέδρου, όσον αφορά το μέγεθος της καταστροφής που ακολούθησε τον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου, το διπλό παιχνίδι του με ΗΠΑ και Ρωσία που του στέρησε την αμερικανική κάλυψη χωρίς να του δώσει την αναφανδόν ρωσική στήριξη και το λάθος του με τα επιτόκια, που έχουν στείλει τον πληθωρισμό στα ύψη και τη λίρα στα Τάρταρα, ξέρουν μέχρι και οι πέτρες εντός και εκτός Τουρκίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους, οι εκλογές στην Τουρκία της επόμενης Κυριακής είναι οι πιο κρίσιμες που έχουν πραγματοποιηθεί στη χώρα, όπως σημειώνουν οι Financial Times. Με δεδομένο ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν οριακό προβάδισμα στον Κιλιτσντάρογλου, το οποίο εύκολα μπορεί να προσπεράσει ο Ερντογάν στο νήμα, ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για την ετυμηγορία της κάλπης, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα.

Το ερώτημα της ήττας

Γι’ αυτό και το σημαντικότερο που πρέπει να εξεταστεί και να απαντηθεί είναι, τι θα γίνει αν ο Ερντογάν δεν δεχτεί την ήττα του από τον Κιλιτσντάρογλου.

Η απολυταρχική του στάση, οι εξουσίες που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του, η πολιτικοποίηση όλων των κρατικών θεσμών, η φίμωση των μέσων ενημέρωσης και η φυλάκιση των πολιτικών του αντιπάλων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τα μελλούμενα.

Ποιος δεν θυμάται εξάλλου ότι όταν ο Εκρέμ Ιμάμογλου εξελέγη οριακά δήμαρχος στην Κωνσταντινούπολη το 2019 διατάχθηκε επανάληψη των εκλογών λόγω «πολλών παρατυπιών». Οι εκλογές έγιναν ξανά, το αποτέλεσμα δεν άλλαξε και η ετυμηγορία της κάλπης έγινε σεβαστή.

Κρίση ενόψει;

Αυτή τη φορά όμως το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο, οπότε το ερώτημα είναι μπορεί να κάνει ο Ερντογάν μια από τα ίδια;  «Αυτό δεν είναι μόνο εύλογο», υποστηρίζει η εταιρεία πολιτικών συμβούλων Eurasia Group. «Είναι πιθανό».

Ένα αποτέλεσμα με μεγάλη διαφορά θα γινόταν αποδεκτό από όλες τις πλευρές. Αλλά αν ο Ερντογάν χάσει οριακά, πιθανότατα θα επιβάλει επανάληψη των εκλογών. Γνωρίζοντας, όμως, πως πιθανότατα θα χάσει και δεύτερη φορά, θα δημιουργήσει μια κρίση για να βελτιώσει τις πιθανότητες επανεκλογής του.

Σε όλα αυτά το οξύμωρο είναι ότι ουδείς μπορεί να ξεγράψει την πιθανότητα να κερδίσει και πάλι ο Τούρκος πρόεδρος, όπως υπογραμμίζουν οι Financial Times, γράφοντας ότι θέλουν δεν θέλουν εντός και εκτός Τουρκίας παραμένει ο πιο δημοφιλής πολιτικός στη γειτονκή χώρα.