Αναζήτηση
Την Τρίτη το βράδυ στα Βρασνά έγινε κάτι που είναι σίγουρο ότι θα αποτελεί μια καθημερινότητα το επόμενο διάστημα. Δυστυχώς…
Λοιπόν, 150 κάτοικοι του χωριού έκλεισαν τους δρόμους για να εμποδίσουν τα λεωφορεία με πρόσφυγες και μετανάστες να πάνε στα ξενοδοχεία που είχαν αποδεχθεί να τους φιλοξενήσουν.
Επεισόδια δεν έγιναν, η κινητοποίηση ωστόσο εμπόδισε τα λεωφορεία να φτάσουν κανονικά, ή μάλλον έφτασαν από χωματόδρομους.
Ωστόσο, το πρωί έγινε γνωστό ότι οι ξενοδόχοι, οι οποίοι στην αρχή είχαν συμφωνήσει για τη φιλοξενία των ταλαίπωρων αυτών ανθρώπων, αποφάσισαν να μην τους δεχθούν.
Και το κράτος, οι αρμόδιες αρχές τι έκαναν; Πήραν τους πρόσφυγες και μετανάστες για να τους μεταφέρουν στη Χαλκίδα.
Που ενδεχομένως κι εκεί να γίνουν τα ίδια, και σε άλλες περιοχές που δε θέλουν να βλέπουν πρόσφυγες και μετανάστες να βρίσκουν μια στέγη.
Προσωρινή; Μόνιμη; Ποιος ξέρει, το πρόβλημα είναι ασφαλώς μεγάλο και δυσεπίλυτο, ειδικά από τη στιγμή που κανείς δεν τολμά να σπάσει αυγά;
Και είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση θα το βρει μπροστά της και θα γίνει το μεγαλύτερο από τα θέματα που καλείται να λύσει.
Όμως, ας αφήσουμε τους πολιτικούς να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Ας δούμε την ανθρωπιστική πλευρά της υπόθεσης.
Αυτή την πλευρά που μόλις κάποιος την αγγίζει αμέσως εξεγείρονται οι Ελληναράδες που δε θέλουν να «μολυνθεί» το ελληνικό γένος.
Αυτοί που με το που εκφράζει κάποιος τη γνώμη του για την ανάγκη να υπάρξει πρωτίστως ανθρωπιστική λύση, να αντιμετωπιστούν οι πρόσφυγες και μετανάστες πρώτα ως άνθρωποι και μετά ως ξένοι, αμέσως πέφτουν τα «κοράκια» της πολιτικής και κοινωνικής «καθαρότητας» να τον φάνε.
«Πάρτους εσύ στο σπίτι σου ρε», μου έγραψε κάποιος και κάποιος άλλος με κατηγόρησε ως όργανο του Σόρος και των Σιωνιστών που επιδιώκουν να φτιάξουν τη νέα, παγκόσμια τάξη πραγμάτων η οποία δεν θα περιλαμβάνει Ελληνες».
«Ερχόμαστε να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της πατρίδας Ελλάδας οι ιδιοκτήτες της», γράφει ο άλλος και είναι προφανές ότι σ’ αυτή την Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για τους… «βρωμοξένους» που πρέπει να πάνε στην πατρίδα τους.
Η ιστορία με τα Βρασνά μου θύμισε μια σκηνή από την εκπληκτική τηλεοπτική σειρά που ήταν βασισμένη στο αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη.
Για το «Χριστός Ξανασταυρώνεται» μιλάω και τη σκηνή όπου στο χωριό εμφανίζονται οι πρόσφυγες και ζητούν ένα μέρος να εγκατασταθούν.
Ο παπάς του χωριού, ο… εκπρόσωπος του Θεού επί της Γης, τους διώχνει λέγοντάς τους «ο Θεός ορίζει τα πάντα. Πείτε μου τι αμαρτήματα κάνατε για να είστε σ’ αυτήν την κατάσταση».
Μήπως να ρωτάνε και τους πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν στη χώρα μας «τι κακό και αμαρτίες κάνατε ρε και είστε έτσι, και ταλαιπωρείτε κι εμάς;».
Για να τους προλάβω τους Ελληναράδες που θα πουν «μα στην ταινία Ελληνες πρόσφυγες είναι που τους έκαψαν τα σπίτια οι Τούρκοι, οι Τσέτες.»
Ναι, έτσι είναι αλλά εδώ έρχεται αυτό που είπαμε στην αρχή.
Πρώτα μιλάμε για ανθρώπινες ζωές και μετά για εθνικότητες.
Όχι, λοιπόν. Δεν ξεχωρίζει η ταλαιπωρία, ο πόλεμος, τα βάσανα, ο θάνατος τους ανθρώπους.
Πρόσφυγες και μετανάστες είναι όλοι. Πόλεμοι υπήρξαν και θα υπάρξουν.
Φωτιά και τσεκούρι υπήρξε και θα υπάρξει. Είτε προέρχεται από Τούρκους, είτε από Αμερικανούς είτε από οποιονδήποτε ισχυρό.
Και ο Χριστός θα ξανασταυρώνεται. Στο χωριό του Καζαντζάκη, στο Εσσεξ που αποκαλύφθηκαν 38 πτώματα μέσα σε φορτηγό, στη Μόρια, στη Σάμο ή στα Βρασνά.
Ο Χριστός για τους Χριστιανούς πρόσφυγες, ο… μεμέτης για τους μουσουλμάνους ίδιος θεός είναι. Και οι βασανισμένοι δεν ξεχωρίζουν από πουθενά.
Οσο υπάρχουν παπάδες σαν τον παπά Γρηγόρη στο μυθιστόρημα του μεγάλου έλληνα λογοτέχνη, όσο υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν άλλους ανθρώπους σαν τον παπά – Φώτη και τους άλλους «σκουπίδια» που δεν πρέπει να υπάρχουν στην αυλή τους, απλά ο Χριστός θα ξανασταυρώνεται…
